Maputo 3- 6 mrt 2020
Vorig jaar
kon ik de grens niet over. Men zei dat ik niet de juiste hotelboeking had, maar
dit jaar had ik eigenlijk niet veel meer dan dat. Een hotelboeking is een
hotelboeking, toch?
Na een prima rit met een minibus uit Nelspruit (maar 2 uur
wachten tot deze vol was, zo snel gaat dat meestal niet) besloot ik bij de
douane gewoon te bluffen. Ik stond eerst nog aan het verkeerde loket (niemand
vertelt dat), maar bij het juiste loket pakte ik niet alleen maar mijn
paspoort, maar ook mijn hotelboeking en, what the fuck, ook meteen 50 dollar.
Zoveel kost het visum. Ik keek een beetje verveeld, zo van, ik heb nog wat
anders te doen, en de man kon echt niets anders dan mij een visum te geven...
Yes! Ik was in Mozambique!
Wederom was ik de enige toerist, dus mijn
reisgenoten stonden netjes te wachten op me. Wat lief...
Vanwege het visum had
ik dit keer al een hostel geregeld, en ik had een bovenste-verdieping-stapelbed
met nog 3 anderen in de kamer. Meteen douchen, geld regelen, water halen en de
stad verkennen.
Maputo is de hoofdstad van Mozambique en ligt aan de monding
van de Rio Tembe (het is een oude Portugese kolonie). De oude Portugese
gebouwen mengen op een erg vreemde manier met de Afrikaanse beton-en-golfplaat
stijl, al zie je in de rijke wijken dat er ook veel geld is geïnvesteerd in de
stad.
En elke avond zaten een paar toeristen (uit o.a. Australië, Duitsland,
Peru, Israël, Griekenland) in ‘The Base 
Backpackers’ nog wat na te borrelen en ervaringen
uit te wisselen. De charme van een hostel.
De bezienswaardigheden van Maputo
zijn het oude Portugese fort bij de haven, het treinstation met museum,
moskeeën, het ijzeren huis (ontworpen door meneer Eiffel), kathedralen, het
natuurhistorisch museum (met olifant- foetussen).
En zeker niet te vergeten; de
lokale markt, waar echt alles wordt verkocht.
Maar, zoals in bijna elk nieuw land zit het plezier van het
reizen vooral in de vriendelijkheid van de mensen, het lekkere eten en natuurlijk
elke dag lekker uitslapen...
Al was 6 maart geen dag van uitslapen, om 5 uur
’s-Morgens (‼!) vertrok de bus naar de volgende bestemming. Inhambane is
minimaal 7 uur rijden vanaf Maputo, dus ik had niet veel zin om op het lokale
busstation te wachten tot ergens in de middag een bus vol zou lopen.