Met een busje naar het zuiden. En dat ging weer echt op z'n Afrikaans, over de hobbelige wegen, lekker op het gemakkie en natuurlijk de geit op het dak...

De grensovergang was een makkie (als je niet oplet loop je alles gewoon voorbij) en mooi op tijd kwam ik aan bij de veerboot.

Na een heerlijk broodje mossel en een paar uur wachten met een aantal bijzondere mensen met bijzondere bagage (een man had een stuk of 10 levende kippen in zijn handen) kwamen we aan de overkant van de Gambia rivier aan in Banjul.

 

Na een bed te hebben genomen in het Ferry Guesthouse was ik meteen naar de ambassade van Mali gegaan, waar niets te doen was. Volgens een man aan de deur moet je je visum voortaan aan de grens halen! Nou, dat komt wel goed uit, laten we hopen dat hij gelijk heeft.

Ik hoefde nu in ieder geval niet lang in Banjul te blijven, en de overnachtingen waren nogal duur, dus 2 nachten waren genoeg.

  

 

Het voelt meer aan als een groot dorp dan als een hoofdstad. Eerst genaamd Bathurst, naar een Britse secretaris, maar na de onafhankelijkheid hernoemd als Banjul (het Mandinka woord voor bamboe; lekker met noedelsoep..!).

De belangrijkste bezienswaardigheden zijn de 22 juli- boog, een 35m hoog onafhankelijkheidsmonument en de grote markt, waar de zogenaamde gidsen voor je door het stof gaan, en dan verwachten ze wel een tip...

 

Maar in mijn reisgids stond ook geschreven dat je een rondleiding kunt krijgen in het Royal Victoria Teaching Hospital. En dat leek me erg interessant. Een uur lang ben ik rondgeleid en ik kreeg toch wel een vreemd gevoel. De rondleiding ging ook gewoon de zalen in, waar lange rijen mensen in soms slechte toestanden lagen te kermen. Het voelde niet goed en ik vroeg om te stoppen met het bezoeken van de zalen, dus sloten we de rondleiding af met de rontchen- afdeling...

 

 

 

Het was nationale schoonmaakdag. De laatste zaterdag van de maand mag dan niet gewerkt worden, iedereen moet aan de schoonmaak! En een aantal mensen nam die opdracht ook serieus...

 

Het Nationale museum is erg leuk en je staat verbaast over de hoeveelheid antieke spullen die je eigenlijk zo mee zou kunnen nemen. Millenia- oude speerpunten die zo op een tafeltje liggen, erg vreemd...

 

De West Afrikanen zijn nog steeds erg verbonden met het Animisme, oftewel Zwarte Magie, ook wel Voodoo genoemd. Dat uit zich in de verering van aardse dingen of dieren om boze geesten af te weren. Zo heb ik wel 2 keer de duivel door de stad zien komen, 1 keer met een heel gevolg achter hem aan.

 

Mijn favoriete restaurantje was het Nelson Mandela Alles Klar restaurant. Maar dat moet ook wel met zo een naam. Op een avond was hier Ajax tegen Heerenveen live te volgen, op Al Jazeera nog wel...

 

 

 

Als je op een kruispunt staat en bovenop een gebouw zie je grote aasgieren naar beneden kijken, dan moet je uitkijken met oversteken.

 

2 nachten waren genoeg. Tijd om naar het zuiden af te reizen, op weg naar een bijzondere week bij een ex-collega in zijn nieuwe thuis...