Afrika
Azië
Europa
Noord Amerika
Oceanië
Latijns Amerika
 
Jodhpur 26- 27 nov 2004
 

Jodhpur 26- 27nov

vorige  volgende

De blauwe stad

Zo mooi, zo blauwHet is een drukke stad en heeft het grootste en meest indrukwekkende fort van de provincie Radjastan. De reden dat men Jodhpur de blauwe stad noemt is omdat de huizen hier overwegend blauw geschilderd zijn. Blauw is, traditioneel, de kleur van het huis van een Brahmin, een Hindu-priester, maar tegenwoordig zijn de meeste huizen blauw geschilderd. Wellicht ook omdat men gelooft dat blauw muggen verjaagt (niets van gemerkt, overigens...).
Ik kwam s-morgens om 05.00u aan in Jodhpur en het zoeken naar een gasthuis of hotel was dit keer wat lastiger. Na 3 gasthuizen te hebben gehad die of volzaten, of de prijzen drastisch hadden verhoogt, wist de autoriksja- chauffeur er nog wel een. Normaal zou ik dit aanbod afslaan, omdat de chauffeurs hier vette premies aannemen van hotels waardoor deze te duur zijn, maar ik had niet veel keuze... En wat blijkt; ik kom aan bij een mooi gasthuis, alle luxe en een lage prijs (lager dan de prijzen in de reisgids). Met een luxe die ik al een tijdje niet meer gewend was:
Warme douche: Sinds Yangshuo, China niet meer gehad.
Een echt matras op de gebruikelijke houten plank: Xian, China
Een zit- wc i.p.v. een hurk- wc: Sinds Rishikesh, India.
Niet dat het veel uitmaakt die gebrek aan luxe, maar het is toch wel weer eens lekker, een warme douche... Ook de mensen die er werkten waren erg vriendelijk en s-avonds zaten de gasten met zijn allen op het dakterras (met uitzicht op het fort) wat te drinken. Kortom, een prettige locatie weer.

Het fort

Zeer indrukwekkendHet fort van Jodhpur, Meherangarh, staat op een heuvel, hoog boven de stad. Het fort is erg indrukwekkend, een van de mooiste bouwwerken die India te bieden heeft en ook het uitzicht over de blauwe stad is prachtig. Ik ben 2 hele dagen in Jodhpur geweest en beide dagen ben ik rond en in het fort geweest. De eerste dag vooral om de omgeving te bekijken en de tweede dag in het fort zelf. In het fort is een groot aantal mooie gebouwen en ook is er een een museum met o.a. een grote verzameling wapens.
Ook rondom het fort is prachtig, het deed me een beetje denken aan Schotland: Een heuvelachtig landschap met oude ruines en vervallen kasteelmuren... Ook het museum was een bezoek meer dan waard. Het is een levend museum met mensen die muziek maken, laten zien hoe je een tulband om moet doen of een waterpijp roken. Het meest indrukwekkende van het fort vond ik de muur met handafdrukken. Dit zijn de afdrukken van de vrouwen van de maharadja (30 in totaal), die volgens traditie sati pleegden bij zijn crematie. Sati is de (tegenwoordig verboden) Hindu- traditie dat de vrouw(en) van de overleden man zich levend op de brandhaard werpen om zo samen met haar man te sterven...

Umaid Bhawan Palace

De autoriksjaHet paleis van Maharadja Umaid Singh is ook al zo'n gebouw waar je niet omheen kunt. Vanaf het fort zie je in de verte al hoe groot het is en ik moest er toch even gaan kijken. Het paleis kostte 15 jaar om te bouwen, en er is in totaal continu met 3000 werkers aan gewerkt.
Met de riksja op-en neer naar het fort kostte me 1,5 euro, en dat terwijl het toch een flink eind weg is... Het gemak van de autoriksja is groot in India. Voor een paar rupees leg je flinke afstanden af.
In China kreeg ik al een goede tip van een reiziger om gewoon een stad in te lopen en te verdwalen, net zo lang tot je geen zin meer hebt en terug wilt. Als je dan rondkijkt zie je wel ergens een riksja... Dit heb ik in Jodhpur ook eens geprobeerd en dat was erg leuk, geen gids, geen plattegrond, gewoon wandelen waar je heen wilt. De rit terug naar het hostel kost dan maximaal een halve euro, dus geen geld...

En toen...

De huisdieren van de stad, en dus ook van het hostelToen was het weer tijd om van het hostel en alle bewoners afscheid te nemen en was het weer tijd om te vertrekken. Met de nachtbus (!) naar Ahmedabad (door Indiers uitgesproken als Emdabad). Het was slechts een korte tussenstop, want het doel was Mumbai (Bombay). Maar dat weer in het volgende verslag...