Afrika
Azië
Europa
Noord Amerika
Oceanië
Latijns Amerika
 
Bengaluru 19- 21 okt 2017
 

De oude (Britse) naam is Bangalore, en het is een plek die ik in december 2004 al eens als tussenstop had gedaan, maar waar ik nooit had geslapen. Het is een rijke stad met hoogopgeleide mensen en grote internationale (IT) bedrijven. Toch zijn ook hier voldoende goedkope slaapplekken, en die zijn in India vooral rond het station en het busstation te vinden. In de ideale situatie – net als hier – zitten die vlak bij elkaar…

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ik was al om 5.30u ’s-morgens gearriveerd (met de 'Ultra- Deluxe- Coach, zie foto...), ik stond echter op het verkeerde busstation…
Een lokale bus bracht me verder en ik vond een bed bij het Sree Durga Hotel. Ik had de nacht nagenoeg niet geslapen, dus toen ik wat door de stad liep, door parken en langs prachtige voormalige paleizen, waar nu de regering in huist, zoals het Vidhana Soudha, had ik al snel behoefte aan even rustig zitten en ze hebben hier barretjes… Dus ik een drietal Kingfishers (Indiaas bier) gedronken en wat met de barman zitten kletsen. De biertjes stegen net zo snel als dat ze naar beneden gingen, dus ik met de metro op tijd terug naar de kamer.
 
 
 
 
 
 
Bangalore is een hippe, moderne stad en is niet te vergelijken met de meeste delen van India. Zoals gezegd hebben ze alcohol in overvloed, maar ook McDonalds, Domino’s en Franse parfums en luxe tasjes. In het zuiden van de stad hebben ze ook nog wat geschiedenis, gelukkig, zoals het paleis van sultan Tipu en het fort van Bangalore.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Maar ik was niet echt gekomen voor grote dingen te zien of te doen, meer om te niksen en over markten te lopen.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Het was 19 oktober Divali en overal vonden rituelen en gebeden plaats.
 
 
Hier een paar foto's om te laten zien wat mensen versieren en samen te vieren hebben.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Mede omdat ik maar aan het slenteren was, heb ik wellicht hier meer bijzondere gesprekken en ontmoetingen gehad dan anders.
 
Wellicht leuk om een paar te noemen;
 
- Wat dacht je van de schoenverkoper zonder benen?
 
- Of de tandarts op straat, die ter plekke een mooi kunstgebit voor je aanmeet. 
 
- Of de ober die om fooi vroeg? Helaas, was het antwoord, daar doe ik niet aan. 'Maar van andere toeristen krijg ik wel fooi'…
 
 
- Ook was er een filmploeg die wel een blanke man in hun film wilde. Het enige wat ik in één keer moest zeggen was; Jain Karaselly Kannada (en dat viel nog niet mee...), met een mooi sjaaltje om…
 
- Maar de mooiste was nog wel de man die mij ‘a smart man’ vond en een stukje met me meeliep. Hij werd steeds geïnteresseerder en zei dat ik er veel jonger uitzag dan 46. Toen wist ik dat hij iets van me wilde, natuurlijk… ;-). Uiteindelijk kwam het hoge woord eruit, hij was Gay-interested… Dat gebeurt wel vaker, maar nooit zo openlijk uitgesproken. Ik ben nog nooit Gay-interested geweest, maakte ik hem duidelijk, en hij was erg teleurgesteld.
Sorry!
 
- Ik heb ook nog een herkansing genomen op een Bollywood-ervaring, en dit keer een bijna volle zaal. Een slechte film, maar wel een gezellige ervaring, met telefonerende mensen, opstaan voor het volkslied en oude, kapotte stoelen.
 
 
 
 
 
De laatste dag met de riksja naar het Bangalore Paleis gegaan. Nog steeds de woning van de lange lijn Wodeyar Maharadja’s (koningen) die Bangalore geregeerd hebben, totdat de Britten vertrokken. De persoonlijke vertrekken zijn te zien en de zalen waar andere royalty werd ontvangen.
 
 
 
2,5 dag Bangalore was voldoende, ik ging weer op pad. Ditmaal om de ruïnes van Hampi te bezoeken…