Afrika
Azië
Europa
Noord Amerika
Oceanië
Latijns Amerika
 
Hanoi 30 apr- 2 mei 2010
 
Hanoi 30 apr- 2 mei 2010
 
Nachtbus
 
Toch maar weer een nachtbus. Het bespaart je tijd en geld voor een hotelovernachting en meestal slaap ik wel een uurtje of vier a vijf, ook deze keer.
Deze bus was de helft duurder dan normaal, want het was het begin van 2 nationale feestdagen in Vietnam; bevrijdingsdag op 30 april (toen in 1975 Saigon 'bevrijd' werd van de Amerikanen en andere kapitalisten) en 1 mei, dag van de arbeid.
 
Ook de gangen in de bus waren volgepropt met mensen, dus soms lag er een hoofd op mijn bed, stak er een elleboog in mijn zij, of lag er een hand op mijn knie...
Lekker knus, dus, behalve als je moest rennen om te plassen (de bus stopte bijna niet, maar wachtte wel als je toch al buiten stond), want dan moest je over de hoofden lopen.
 
Hanoi
 
Ik had belsoten om wat meer tijd te nemen voor Hanoi en de bergen (Sapa) over te slaan. Mede vanwege de feestdagen, maar ook omdat ik anders door het land zou rennen, en daar had ik geen zin an...
Ik wilde twee dagen blijven, dan naar de kust en dan weer twee dagen in deze mooie hoofdstad.
 
Hanoi is heerlijk, dat had ik al meteen door toen ik een kamer had genomen in het gezellige 'Real Darling Cafe' en wat door de stad wandelde. Een groot meer (Hoan Kiem, oftewel het meer van het herstelde zwaard, naar een oude legende) in het oude centrum met daarin twee eilandjes met tempels.
Eén tempel kun je bezichtigen, (de 'Ngoc Son' tempel), een rustplek op het meer, met een gigantische gebalsemde schildpad.
 
De st.- Joseph kathedraal is alsof je een stap terug in de tijd zet naar middeleeuws Frankrijk.
Het Hoa Lo gevangenis museum is een duidelijk voorbeeld van ellende en propaganda. De martelingen door de Fransen en Amerikanen van de Vietnamezen wordt uitgebreid besproken, maar de Vietnamezen zelf waren zogenaamd 'erg lief' voor hun gevangenen.
 
Senator John McCain, de man die het onlangs opnam tegen Barack Obama tijdens de Amerikaanse presidentsverkiezingen, heeft hier vastgezeten.
Hij heeft twee maal geprobeerd zelfmoord te plegen en kan nog steeds zijn armen niet boven zijn hoofd houden, door martelingen in deze gevangenis...
 
Feest
 
Het nadeel van feestdagen is dat de busritten en hotels duurder zijn, het voordeel is dat je dan ook echt een feestje kunt meemaken. En de hele stad kreeg een indrukwekkend vuurwerkspektakel te zien. Het leger regelt het fantastische vuurwerk en de zang en dans komt van de podia die rondom het meer stonden opgesteld.
De ooooh's en aaaaaah's komen van de Hanoianen, en ook het springen van genot, zoals van het meisje voor mij stond...
En dan besef je je weer; wat is het toch fijn dat er hier geen oorlog meer is... De dag werd afgesloten door een gigantische verkeerschaos.
 
En:
 
- Het eten in Vietnam is lekker, omdat het meestal in buffetvorm is. Je bestelt rijst en wijst aan wat je er allemaal bij wil hebben. De eigenaresse knipt alles met de schaar op je bordje en je betaald de twee euro, of minder...
- In de stad zit een speciaal hondenrestaurant. Ik heb in China al hond op en dat doe ik geen tweede keer, ik wil geen ruzie met het hondje van mijn zus...
 
- Het is hier onder de 30 graden Celsius, heerlijk!
- Er zwerven veel mensen door Hanoi met misvormingen aan hun lijf, je vraagt je af of dat komt door de vele tonnen met het gif 'Agent Orange' wat de Amerikanen hier hebben gedropt, maar ik ga het niet vragen...
- Het park zit vol met mensen die aan avondgymnastiek doen i.p.v. ochtendgymnastiek
 
- Op weg naar het busstation nam ik nog wat eten. Ik vond het vlees al raar smaken, zo taai als schaap, maar met een andere smaak en vroeg de kerel naast me of het varkensvlees was.
Hij zei woef, woef en toen ik naar buiten liep zag ik het pas: arm fikkie...
Niets tegen Charlie zeggen!