Afrika
Azië
Europa
Noord Amerika
Oceanië
Latijns Amerika
 
Yekaterinburg 1- 5 aug 2004
 

Rusland: 1 - 5 augustus


Yekaterinburg

Loop je ergens in Rusland, wie kom je tegen...'s-Morgens al vroeg aangekomen eerst maar eens op zoek naar een hotel. We waren verplicht een kamer te nemen van 33 euro, maar we hadden nu wel een eigen douche en toilet.
Het inchecken was hier ook wel weer leuk; eerst aan een loket alles regelen om dan bij het volgende loket betalen. De sleutel zouden we dan weer op de verdieping zelf krijgen, dus 3 personen aan het werk.

We hebben even liggen slapen, een beetje vermoeid van de treinreis. Lekker grillvlees zo op straat te koopOns ontbijt bestond dit keer uit een hot-dog met een lekker pittige ketchup saus en stukjes rauwe ui. Ook hier weer kioskjes e.d. genoeg waar je eten en drinken kon kopen. Het was hier hooguit 20 graden, waar we tot nu toe overal eigenlijk +25, en vaak richting de 30 graden hadden.

Maandag 2 augustus

Proost!!Vandaag is Leon's verjaardag! En vanaf ongeveer 12.00 uur 's-middags (8 uur Nederlands tijd) kwamen de sms-jes en telefoontjes op gang.
Het is weer eens wat anders, zo'n verjaardag op afstand. Telefoneren (vooral familie), sms-en (vooral de vriendenclub) en wat mailtjes en een berichtje in het gastenboek.
Michiel heeft 's-avonds op het eten getrakteerd (erg leuk, natuurlijk) en van mijn ouders mochten we met ons tweeen een keer uitgebreid gaan eten. Dit hebben we dan ook maar meteen 2 dagen later gedaan (pa en ma bedankt).

De wandelroute

Yakov SverdlovWe begonnen op de plaats waar ooit deze stad was ontstaan, in 1723. Peter de grote liet deze stad bouwen en noemde haar naar zijn vrouw, Katerina I, en naar St. Katherina, de beschermheilige van de mijnbouw. Mijnbouw was namelijk de hoofdreden van het ontstaan van deze stad, waar boris Jeltsin vandaan komt.
De stad is echter misschien wel het meest bekend door het feit dat tsaar Nicolaas II, de laatste Tsaar, samen met zijn familie hier vermoordt is door de bolsjewieken (de partij van Lenin) op 16 juli 1918.
Degene die de moord op de Tsaar en zijn familie geregeld had heette Yakov Sverdlov. er staat nog steeds een standbeeld van deze man, recht voor het opera en ballet theater, en van 1924 tot 1991 werd de stad tevens vernoemd nar hem: Sverdlovsk. Deze naam komt nog steeds voor op de tabellen van de Russische spoorwegen en op onze treinkaartjes.

Zou dit de tijdcapsule zijn?Er zou in de stad een tijdskapsule moeten zijn die door de communisten in 1973 begraven is, en in 2023 opengemaakt mag worden. We hebben even moeten zoeken, en zagen in eerste instantie een oude vuilnisbak hiervoor aan, maar uiteindelijk hebben we hem toch gevonden, precies op de plaats waar ooit het eerste bouwwerk van de stad, een dam, was.
Van hieruit zijn we vervolgens richting het stadshuis gelopen, met daar tegenover een beeld van, hoe kan het ook anders, Lenin, op de plaats waar ooit een kathedraal gestaan heeft, maar die door de Sovjets afgebroken is. Je ziet hier regelmatig toeristen, maar dit zijn geen buitenlanders, maar Russen, lekker op vakantie in eigen land (en waarom niet, het is een prachtig land!)

IndrukwekkendEen stukje verder in de route kwamen we aan op een plein met een groot standbeeld. Dit monument is bedoelt als herdenking voor de slachtoffers van de oorlog in Afghanistan en is bijzonder indrukwekkend om te zien.
Blijkbaar was juist vandaag de dag van herdenking, want er lagen veel bloemen en kransen op en rond het monument, en op het plein ervoor wemelde het van de soldaten. Als het een herdenking was, dan doen de Russen dit ook weer anders dan wat wij gewend zijn. We kwamen namelijk rond 1 uur, half twee op dit plein, en er waren redelijk veel dronken soldaten, sommigen zo dronken dat ze nauwelijks meer konden lopen. Blijkbaar was deze dag reden om samen feest te vieren, te drinken, en de gevallen soldaten te eren.

Vlakbij een park werden we aangesproken door een studente, of we een foto wilden maken. Uiteraard was dit geen probleem, en omdat ze merkte dat we buitenlanders waren, was ze erg geinteresseert in ons.De plaats waar de Romanovs zijn vermoordtWe zijn samen doorgelopen naar de kathedraal van Yekaterinburg. We zijn hier even naar binnen gegaan, namen afscheid van de studente, en zijn naar het houten kerkje naast de kathedraal gegaan. Hier recht voor staat namelijk het herdenkingsteken voor de romanovs (Staar Nicolaas II en zijn gezin) die op deze plaats omgebracht zijn. Er staat nu een ijzeren kruis, en een marmeren kruis. Het ijzeren kruis dateert van 1991, en het marmeren kruis van 1998, toen de overblijfselen van de familie naar St. Petersburg gebracht zijn om in bij de rest van de romanovs bijgezet te worden. Verderop ook een standbeeld van Puskin.

gezien in het foto museum: Een typisch beeld van een Siberisch voertuigIn het fotografisch museum kregen we de fotogeschiedenis in Yekaterinburg te zien, ruim honderd jaar. Leuk om te zien, zowel de foto's van de stad als van mensen uit de stad. Na het fotografisch museum hebben we nog het Architectonisch museum bezocht, en daarna maar eens een terrasje opgezocht om een pilsje te pakken op de verjaardag van Leon. En toen nog maar een want ze smaakten best goed. We waren wel nieusgierig naar een Oesbeeks restaurant, beschreven in de Lonely Planet.

Ze hadden een Engels menu, dus dat was al weer makkelijker dan gisteren. Maar ja, als je de Oesbeekse keuken niet kent... Dus maar gewoon wat gekozen. Leon had al gezien dat er tussen de serveersters een beetje aarzeling was wie ons nu mocht helpen.. maar uiteindelijk won er eentje, en zij kwam naar ons toe. Omdat we toch nog wel wat vragen hadden over het menu moest dat weer met handen en voeten, en dit keer met dierengeluiden... Waarschijnlijk lekker eten, snel proeven!Ze kon namelijk geen woord Engels, maar wij wilden graag weten van welk dier het vlees was... Na het kakelen en knorren van Leon barste de serveerster in lachen uit, en wij ook. Michiel had echter nog een universeel woordenboek en daarin kon ze het plaatje van de koe aanwijzen. wisten we in ieder geval dat het rundsvlees zou zijn.

Door deze actie hadden we aardig wat bekijks van, en werd er regelmatig giechelend onze kant uitgekeken door de serveersters, waar er hier trouwens ook weer voldoende rondliepen; heel anders dan in West-Europa waar bedienend personeel vaak erg hard moet werken door de vele tafels die ze moeten bedienen.
Het eten was besteld: Leon begon met een salade, Michiel met een Noedelsoep. Leon had Chuckvara als hoofdgerecht, Michiel Plov met Kasi... Geen flauw idee wat het allemaal was, maar de chuckvara was met rundsvlees, en de Kasi was een worst van paardenvlees.

Het was al weer 3 augustus, en dus zouden we vandaag weer verder gaan, naar Tyumen. Maar eerst nog een hele dag in Yekaterinburg want onze trein zou pas om half 11 's-avonds vertrekken.