Afrika
Azië
Europa
Noord Amerika
Oceanië
Latijns Amerika
 
Martil 18-20 apr 2017
 
Nu wel in Marokko, maar dat bleek nog wel een hele opdracht. Ik heb al redelijk wat bijzondere grens-overgangen meegemaakt in mijn reis-carrière, maar deze behoort wel in de top 5 aller tijden…
 
’s-Ochtends iets na elven stopten we achter een lange rij auto’s, vanwaar we de grensovergang in de verte al konden zien liggen. Ofwel stapvoets ofwel stilstand zagen we 12 uur voorbij komen, 2 uur ’s-middags, 4 uur, 6 uur… 8 Uur ’s-avonds kwam er wat schot in de zaak en na heel wat afsnijden, vlak langs andere auto’s snijden en dreigen en ruzie maken (de laatste twee deden ze niet tegen ons, respect! ;-)) en veeeeeel wachten waren we wel toe aan wat vooruitgang. Ongeveer 2 kilometer hadden we afgelegd in ruim 9 uur en we kwamen terecht in een TO-TA-LE chaos!!!!
 
 
Eerst moesten we zelf onze paspoorten overal laten zien, vervolgens moest ik met mijn autopapieren van een kastje naar een muur en weer terug. Dankzij mijn verzekeringsagent Corné Jansen had ik gelukkig mijn groene kaart inmiddels digitaal bij mij en 4 stempels, drie handgeschreven brieven en ongeveer 4 handtekeningen later zei het mannetje wat de hele tijd met mij mee had gelopen; daar is Marokko, tip for Mohammed? Met een brede glimlach hield hij zijn hand op. 2 Euro voor een man met een officiële douane-pas om zijn nek, die had ik niet zien aankomen… Maar we waren in Marokko!!! Joehoe!!! Na een rit door de schemer kwamen we over brede boulevards door de gigantische luxe nieuwbouwwijken van Tetouan, een toeristenoord in opbouw. We vonden er camping al Boustane, een simpele en goedkope plek om bewaakt te overnachten en lekker te douchen. Het ligt niet ver van de kust, waar vele eettentjes poolhallen en koffiecorners zijn. Luxe en gezelligheid, hier gaan veel toeristen komen… Martil is ook de ideale plek voor een dagtrip naar Tetouan.