Afrika
Azië
Europa
Noord Amerika
Oceanië
Latijns Amerika
 
Yangshuo 6- 14 okt 2004
 

Yangshuo, 6- 14 okt 2004


Shenzhen - Yangshuo

Met een nachtbus direct vanuit Yangshuo naar Shenzhen was mogelijk, dus de andere kant op ook, hoopten we... slapen in de BusNadat we het stations- c.q. grensgebouw uitkwamen zijn we naar het busstation gelopen. Hier kon dan wel niemand Engels maar we wisten toch duidelijk te maken wat we wilden. Een man maakte vervolgens duidelijk dat we hem moesten volgen, dus deden we dat, en gingen een lokale bus in... Toen we de bus in kwamen begrepen we pas echt wat er in China met slaapbussen bedoelt wordt... Er bleken ruim 30 bedden in de bus te zijn, in plaats van stoelen! De bedden zijn alleen niet erg groot, en erg breed zijn ze ook niet.
Langzaam door de stad, op zoek naar meer mensen die mee wilden. Onderweg bleek dat er hier en daar nog wat aan de bus mankeerde want we zijn herhaaldelijk gestopt dat de chaufffeur ergens aan of onder de bus ging werken.

Welk hostel?

Na even om ons heen te hebben staan kijken waar we precies waren kwam er een man op ons af die vroeg of we al onderdak hadden.onderhandelen over de prijs met een oud een wel heel klein vrouwtje, ergens in West-straatWest-straat (Xie Jie) is de straat waar van alles te doen is. Hier zitten ontzettend veel bars, restaurantjes, toeristen winkeltjes, kledingwinkels en ook als je iets wilt boeken of bijvoorbeeld een fiets huren. Lokale mensen noemen deze straat ook wel Yangren Jie, wat zoveel betekent als "Buitenlander's straat". We vonden een hostel, niet ver van deze straat en zijn effe gaan pitten...

Fietsen naar de drakenbrug

Een tijdje later maakte Leon Michiel wakker met de mededeling dat het al drie uur in de middag was! Michiel had moeite om dat te geloven, iedereen in de kamer lag nog te slapen. de draakbrug, 9 meter hoog en 59 meter langSnel aangekleed en even naar de wc, en toen nog maar eens gevraagd hoe zeker hij er van was dat het drie uur was... bleek het pas negen uur te zijn...! We raakten aan de praat met Cathrine, een Amerikaanse. Ze vertelde dat ze wilde gaan fietsen langs de Yulong rivier, richting de draakbrug, Dit leek ons wel een goed plan dus we besloten met ons drieën te gaan, maar eerst even ontbijten.
Tijdens het Chinees nieuwjaar wordt altijd een hoop lawaai gemaakt. Dit is bedoelt om de draken weg te jagen, want die zijn, zo werd gedacht, bang voor herrie. Vandaar ook dat er altijd veel knalvuurwerk afgesoken wordt door Chinezen.
Later is het een gerespecteerd dier geworden en werd de draak het symbool voor de man, voor macht, kracht, etc. Omdat de Chinezen altijd in paren denken die tegenovergesteld zijn (Feng Shui, Yin en Yang) is er dus ook een (fantasie) dier dat het vrouwelijke voorsteld, de Phoenix. Dit wetend, wij op weg naar de drakenbrug... Binnen een paar minuten ben je de drukke stad uit en is het ineens erg rustig, heerlijk.
Catherine en Leon op een Bamboe raftWe hadden al iets van de omgeving gezien toen we aankwamen maar wat we hier zagen was toch wel erg mooi! Het soort gebergte hier heet Karst gebergte en de bergen lijken allemaal als grote bulten die uit de vlakke grond komen. In de dorpjes werden we veelvuldig begroet met hello, en vervolgens bamboo? We hadden al gehoord dat het mogelijk was met een soort van vlotten gemaakt van bamboe de rivier af te zakken. Lokaal noemden ze dit raften maar gezien de stroomsnelheid van de rivier kon je dit nauwelijks raften noemen...
We wilden echter naar de draakbrug dus bedankten we vriendelijk. We werden echter zo vaak aangesproken dat het niet lang duurde voordat we het hello beantwoorden met hello, no bamboo...
Het duurde niet al te lang of we kregen gezelschap van een Deen. De fietsen van lokale mensen (die soms met ons meefietsten) waren vergeleken met onze mountain bikes erg oud en krakkemikkig. Ze wezen ze ons iedere keer de weg wanneer we twijfelden over de weg die we moesten inslaan.

ook hier lopen de koeien gewoon door de straat...Na een paar uur fietsen kwamen we uiteindelijk bij de brug aan. De brug is gebouwd in 1412 en is in deze provincie een van de grootste bruggen uit die tijd. 9 meter hoog en 59 meter lang, al zou je dat niet zeggen wanneer je de brug ziet.
We hadden best honger gekregen en we hebben een tentje opgezocht en eten besteld (bij mensen thuis).
Terwijl we hierop zaten te wachten kwamen er vier jongetjes bij die een beetje wilden spelen. Het was best een grappig gezicht en toen we foto's wilden gaan maken gaf dat nog meer voeding om te spelen.

een mooi einde van een mooie dag...We hebben onze weg weer gezocht, maar gelukkig waren er weer wat lokale mensen die ons op de juiste weg konden helpen.

Klimmen

Het stond aangegeven in de hostel: 'Rock Climbing with guide' (ook voor beginners werd verteld). Leon had al een paar keer binnen geklommen, op een klimmuur, maar hij had wel zin in een buitenklim.Ergens bovenin, bij de pijl...Gri Gri heette de instructrice waar hij de volgende ochtend al door opgehaald werd en zij was niet als de standaard Chinese vrouw, roken en drinken, dat is wat Chinese vrouwen normaal niet doen... We gingen op weg naar een rots iets buiten Yangshuo. Een populaire rots voor klimmers, want er waren nog meer groepen die klaar stonden om te klimmen. De meest ervaren klimmer van de groep gaat eerst naar boven om bovenin de touwen te bevestigen, vervolgens gaat de rest een voor een...
Ik werd meteen voor de leeuwen geworpen en mocht eerst. Er waren 3 trajekten, makkelijk, moeilijk en heel moeilijk. De eerste keer categorie 1 maar geprobeerd (tot 23 meter) en de top gehaald. De tweede keer was dan automatisch de moeilijke, deze gaat tot 26 meter, en is dan meteen een stuk lastiger (stijler). Het lastige met klimmen is dat je wel verder wilt maar door het gebrek aan ervaring willen niet alle spieren meewerken. In mijn geval mijn vingers; op een gegeven moment (op ongeveer 20 meter) kon ik zelfs mijn vingers niet meer samenknijpen en heb moeten opgeven. Beneden wezen de andere klimmers naar mijn onderarmen, deze leken wel van steen. Dit blijkt dus normaal te zijn.
Een mooie ervaring (zonder hoogtevrees tot mijn verbazing) en zeker voor herhaling vatbaar...

Zonsondergang

Terug in Yangshuo had ik een reuzehonger gekregen van dat klimmen. Tijdens de lunch kwam ik naast Catherine (alweer een Catherine) uit Australie te zitten. We raakten wat aan de praat en ze nodigde mij uit om samen een boottocht te maken.De afbeelding van het biljet van 20 Yuan is op deze plek geschilderd.Nu ben ik daar altijd wel voor te porren dus dat leek mij een goed plan. We zaten zo te kletsen dat zij bij het weglopen vergat te betalen en ik vergat mijn tas...
We hadden een paar uur later bij haar hotel afgesproken en we namen de bus naar Xing Ping. Van daar vertrok de boot over de Li rivier. Het bleek een prachtige tocht te worden en we werden vergezeld door een Canadees die Engelse les gaf in China. De tocht duurde ongeveer twee uur en dat bleek genoeg want het werd al weer donker. Na afloop zijn we weer richting Yangshuo gegaan waar we wat wilde gaan eten.
In het restaurant zat ook een stelletje uit Toronto aan tafel waar we mee in gesprek kwamen en ook Julian en Maria (die we op de eerste dag al hadden ontmoet) schoven even later aan. Toen ook nog twee Hollanders erbij kwamen was het feest compleet en met wat biertjes erbij is het nog laat geworden in het restaurant. Catherine bleek inmiddels al naar bed te zijn gegaan...

De grotten

Toen ik wakker werd was Michiel al weg, en besloot ik om een boottocht te maken door de grotten. Hier hadden we wat tips over gehad dat dit erg leuk zou zijn. Xiao Wei, een van de receptionisten van de hostel bood aan om het ontbijt te gaan halen.
Als een stel varkens...Ik liep even met haar mee en we kwamen bij een restaurant waar je een bak noedels kon kopen voor 2 Yuan! Dat is dus een volledig ontbijt voor 20 Eurocent, hier hebben we natuurlijk nog vaker gebruik van gemaakt. Een afhaalchinees in China!?
Bij de grotten aangekomen bleken er weer een aantal Hollanders te zijn. In Yangshuo komen echt veel landgenoten. Eerst kwam ik in aanraking met een man met zijn moeder en zij waren al aan het klagen over de boottocht voordat deze begon: We weten niet eens waar het is! Wat gaat er precies gebeuren! Moet dat nou, met een boot? Dus die heb ik maar zo veel mogelijk links laten liggen... Een ander stel waren in Yangshuo met hun zoontje: Bas, Caterien en kleine Govert. Samen hebben we heel wat loopbruggen, smalle gangetjes en kruipweggetjes moeten trotseren, terwijl we konden genieten van de prachtige grotten (Stalagtieten hangen en Stalagmieten staan, toch?). Ook stroomde er een rivier door de grotten en waren er zelfs watervallen.
Maar het hoogtepunt van de tocht was zeker de modderpoel, een volledig meertje gevuld met modder waar je lekker kan zwemmen en badderen. Later konden we ons wassen in een rivier en gingen we weer op weg terug naar Yangshuo.

De rondleiding

Ik had die ochtend een afspraak gemaakt met Xiao Wei, over een rondleiding door Yangshuo. Zij gaf een rondleiding, zou mij vertellen waar we lekker en goedkoop konden eten en ik zou dan trakteren. Een mooie deal, dacht ik. Al wandelend en etend raakten we aan de praat over het leven ik China, over het werken in Yangshuo en over de toekomst voor veel jongeren.Xiao Wei bij een foodcourt (eetplein) op straat.Het was een behoorlijk somber verhaal en je voelt je als rijke Nederlander toch maar weer even met je neus op de feiten gedrukt:
Veel ouders in China hebben geen geld om hun kinderen te laten studeren, zeker niet de mensen van het platteland (zoals de ouders van Xiao Wei). De kinderen krijgen dan automatisch geen goede baan, waardoor ze ook niet genoeg geld kunnen verdienen om te kunnen bijscholen (ze verdient 40 Euro per maand). Daarbij komt ook nog de traditie dat kinderen voor hun ouders zorgen als die niet meer kunnen werken (en vaak ook voor opa en oma), daar moeten ze dus al vroeg voor gaan sparen... Xiao Wei heeft een vrijgezelle oom waarvoor niemand kan zorgen, dus heeft ze al aangeboden om ook voor hem te zorgen, later... Het lijkt een beetje een uitzichtloze situatie, zo, en ik werd er een beetje down van.
Het is echter de situatie zoals die is, dus je moet het maar accepteren en beseffen hoe goed we het eigenlijk hebben (denk ik)... Verder was het een leuke avond, we hebben lekker door het dorp gewandeld en lekker (goedkoop) gegeten.

Raften

Heftig!Tijdens het uit eten van gisteren hadden we met Erik de Noor (...) afgesproken dat we vandaag zouden gaan raften in de buurt van Xing Ping. Er bleek deze ochtend echter een misverstand te zijn over het tijdstip. Michiel vond 9 uur namelijk veel te vroeg en is dus blijven liggen. De raftgroep bestond dus uit Erik, Xiao Wei (die de hele dag meegegaan was als gids) en Leon, dus.
De weg naar het raften toe was al leuk, we hebben veel gelachen, vooral omdat wij beiden probeerden Chinees te praten, wat waarschijnlijk nergens op sloeg aangezien Xiao Wei ons continu stond uit te lachen... Na een uurtje of 2 kwamen we aan bij de raftsite. We hadden vantevoren al een beetje onze twijfels over 1 uur wildwaterraften, aangezien er weinig rivieren zijn die over zo'n lange afstand echt ruig zijn, maar we bleken het behoorlijk mis te hebben...
De Chinezen zijn namelijk heel slimme mensen (maar dat wisten we al) en tijdens het droge seizoen gaat een kleine dam dicht. Een meertje loopt dan vol en als de rafters klaar zijn, gaan de sluizen open en gaat het 55 minuten lang erg ruig en erg snel naar beneden. Erg spannend, vooral omdat de rotsen steeds zo dichtbij zijn en er overal weer nieuwe watervallen zijn. Na het raften stonden we nog even na te genieten en kwam Xiao Wei op het idee om in Xing Ping wat te gaan eten, zij wist een goed eettentje. Wederom een succes, wat maar weer aangeeft dat een locale gids altijd een goed idee is...

Fietsen

Erik en Aude met bagage.Vandaag zouden Michiel en ik eigenlijk kooklessen gaan volgen. Tijdens de introductie had ik er echter helemaal geen zin meer in. Ik vind koken wel leuk, maar niet al te culinair... In plaats daarvan ben ik met Erik en Aude (een Francaise die we de avond ervoor hadden leren kennen in de hostel) gaan fietsen rond Yangshuo. Lekker een dagje niksen en nog maar eens genieten van de omgeving van Yangshuo (want die is echt prachtig).
Onderweg kwamen een groep kinderen uit school en sprongen op de stangen van onze fietsen... Beter lui dan moe, zullen ze gedacht hebben, en wij wilden ze wel even naar huis brengen. Het werd een erg leuke rit, vooral toen ik naar de rivier probeerde te fietsen. Ik struikelde en viel met fiets en al bijna de rivier in. Gelukkig had ik de jongen die met mij meelifte net thuis afgezet, hij en zijn vriendjes stonden nog wel te kijken en hadden dus dolle pret...
Ik zou de dagen daarna nog veel met Erik, Aude en ook Idan, een Israelier optrekken.

Even rust

Julian, Erika, Rob, Erik, Leon, Michiel en MariaTerug bij de hostel zag ik dat er een berg in brand stond. Wij dus naar buiten en daar zagen we inderdaad rook komen van een van de bergen aan de rand van de stad. Later zagen we ook vlammen maar een brandweer auto hebben nooit gehoord... Een tijd later bleek dat het vuur weer uit was, waarschijnlijk gewoon uit zichzelf gedoofd.

's-Avonds zijn we met ons vijven (Erik, Rob, Erika, Leon en Michiel) gaan eten en daarna zijn we nog wat gaan drinken. Het was erg gezellig en het werd dan ook al vlug laat. Later kwamen ook Julian en zijn vriendin Maria er nog bij waardoor het eigenlijk alleen maar later werd. Julian en Maria bleken in een hotel te zitten met de naam Fawlty Towers wat nog de nodige leuke verhalen over die tv-show opleverde (de receptionist moemde zichzelf Manuel en de eigenaar noemde zich Basil).

Varkens, geiten, Chinese kool...

Nadat we besloten hadden om op te splitsen ben ik eens na gaan denken over wat ik op dit moment wilde. Ik wilde absoluut nog niet weg, en had sterk de behoefte om even wat anders te gaan doen. Dus deed ik Xiao Wei het voorstel om een weekje op de boerderij van haar ouders te gaan werken. Waarom? Gewoon, omdat ik daar zin in had...
Ik kan het niet echt uitleggen, maar het leek me leuk om eens gewoon te werken en China en de Chinezen eens op een heel andere manier te leren kennen.De moeder van Xiao Wei aan het werk op het land.Ik bood aan om te betalen voor de overnachtingen (25 Yuan per nacht, hetzelfde als in de hostel) en te werken voor mijn eten. Op 14 oktober was het zover, Xiao Wei en ik zouden samen naar de boerderij gaan om eens te gaan kijken.
Ik was meteen onder de indruk: een dorpje ergens achteraf, geen luxe, een hoop dieren en een paar stukken grond met o.a. rijst. Nadat ook haar ouders gezegd hadden dat ik welkom was zijn we terug gegaan naar de hostel. Ik ben meteen gaan pakken en de volgende dag ben ik vertrokken. Het zou een van de meest vreemde en meteen leukste weken worden die ik ooit heb beleefd, welke ik zal beschrijven in het volgende verslag.