Het avonturistische heb ik zeker niet van een vreemde. Mijn vader was al naar Afrika geweest, als chauffeur met de voedseltransporten naar Sudan. En later deed hij mee met voedsel- en kledingtransporten naar Roemenië. Dit was vlak nadat Chauchescu was gedood door zijn eigen onderdanen.
Maar mijn vader leerde daar een vrouw kennen waar hij later mee is getrouwd. Zijn nieuwe vrouw (Ina) kwam later hierheen en een aantal jaren later moest mijn vader naar Roemenië om haar flat daar te verkopen. Hij vroeg of ik met hem meeging en het zou mijn eerste echte avontuur worden. Door Duitsland, Oostenrijk en Hongarije kwamen we bij Arad de grens over. En toen in slakkengang naar Alba Julia, waar we moesten zijn. De weg was zo slecht, dat je uit moet kijken dat de wielen niet van je auto afbraken. Het land moest duidelijk opnieuw opgebouwd worden...

 

We sliepen bij Familie van Ina en het was een bijzondere logeerpartij, met een borreltje (80% alcohol) voor het eten (brand!). Met een ingepakte eend, waar ik 's-nachts overheen struikelde. Met vriendelijke en gastvrije mensen en bijzonder eten. En de zoon van de familie die me meenam naar een speciale discotheek (waar bleek dat jongeren daar eigenlijk hetzelfde deden als wij, uitgaan en lol maken)...

 

En natuurlijk slapen achter in de auto en mijn vader die steeds tijdens het bidden in slaap viel (onze vader die in de hemel zzzzz, Uw naam worde gezzzzz, Uw rijk kome, U wordezzzzz...).
En het meest spannende waren wel de grensovergangen, met tieners die met automatische geweren stonden te zwaaien. Met een drietal grensposten per grensovergang, waar je niet langskwam zonder een fles drank of slof sigaretten af te geven. Zo corrupt als de pest dus, maar wat doe je als je niet veel hebt..?