Afrika
Azië
Europa
Noord Amerika
Oceanië
Latijns Amerika
 
Franz Joseph 18- 21 nov 2005
 

Franz Joseph 18- 21nov


TranzAlpine

Arthur's PassOp het zuidereiland van NZ ligt aan de westkust Franz Joseph village, het dorpje wat toegang geeft tot de Franz Joseph Gletsjer. Deze gletsjer is (door de ontdekker Julius Haast) in 1865 vernoemd naar Franz Joseph van Habsburg, de keizer van Oostenrijk van die tijd. De man van Sissy, en degene die de 1e wereldoorlog gestart is door Servie de oorlog te verklaren.
En wat was dit keer mijn doel? Een wandeling maken op dit stuk ijs. Volgens andere reizigers en mijn reisgids moest dit een prachtige ervaring zijn, en daar was niet veel van gelogen...

De bus vertrok al vroeg uit Christchurch en reed door de zuideralpen (de naam van de bergketen die over het eiland loopt) naar Greymouth, van oost- naar westkust. En dan kom je door prachtige dalen, langs hoge besneeuwde bergen en mooie bergmeren. Een prachtige rit, met als hoogtepunt de Arthur's Pass. Vanaf Greymouth de bus gepakt naar Franz Joseph en hier op zoek naar een slaapplaats. Ik kreeg een bed in de Glow worm Cottages, een erg gezellig hostel, met een eigen keukentje, een eigen badkamer en wc bij de kamer, en een gezamenlijke ruimte met een goede sfeer (weer veel leuke andere reizigers, dus).

Gletsjer

Groot!Maar wat is nu eigenlijk een gletsjer? Sommige bergtoppen zijn altijd bedekt met een sneeuwlaag. De temperatuur komt er zelden boven het vriespunt en nieuwe sneeuwlagen drukken op de lagen eronder. Zo vormt zich een dikke laag ijs, wat men een ijskap of een ijsvlakte noemt. Er ontstaat een gletsjer, die heel langzaam in de richting van lager gelegen hellingen beweegt. Daar is het warmer, zodat de gletsjer smelt. In de winter wordt een gletsjer groter en in de zomer smelt er meer dan dat er bij komt, en krimpt hij. Het smeltwater wordt de bron van een bergrivier. De Franz Joseph gletsjer beweegt zich met ongeveer 1 meter per dag naar het dal, en de vorm veranderd continu.
Je kunt zo'n ijsklomp dus beklimmen, je krijgt dan de juiste (warme) kleding en Cramp- Ons onder je schoenen gebonden, een soort van spikes voor meer grip...

De wandeling

Blauw ijsJe kunt voor vele manieren van gletsjer- confrontatie kiezen; van een vlucht met een helicopter tot een wandeling op eigen kracht naar de voet van de gletsjer. Ik koos voor een middenweg, een wandeling (met gids!) van een hele dag over de gletsjer. Ik kon de wandeling nog niet meteen de volgende dag doen, van beide organisaties die dit regelden waren de tochten volgeboekt. Een dagje wachten dus, een dagje relaxen, had ik besloten...
's-Ochtends een paar uur internetten, in de middag heb ik deel 1 en 2 van The Lord of the Rings gezien. Die films zijn allemaal hier in NZ opgenomen, herkenbaar dus, als je hier bent.
En de volgende dag was het zover, de tocht ging beginnen, onder leiding van Cue, de gids van The Guiding Company...
En het regende dat het goot, en het was ook nog eens erg koud! De doorgangen waren soms zo smal dat je je rugzak er nauwelijks doorheen kunt proppen, en soms moesten we tot onze knieen door het ijswater. De ijsschotsen waren soms zo stijl dat ik hoogtevrees kreeg en soms zo glad, dat je steeds goed moet uitkijken... We kwamen terug; nat en koud tot op het bot, helemaal vermoeid en meerdere mensen hadden zich open gehaald, kortom: Erg taai, erg gaaf, een fantastische uitdaging en de omgeving, dat kun je alleen maar met behulp van fotos vertellen...

Effe opwarmen

Een douche van een half uur, de kleren in de droger en alles wat ik op zak had (en ik had veel te veel bij) uitgespreid over mijn bed, zodat het kon drogen... En s-avonds was het weer Hollandse Avond, er waren veel Nederlanders hier, en s-avonds zaten we wat te kletsen. De laatste avond waren er 2 nieuwe Nederlandse gasten aangekomen: Anne en Anne, en ze hadden ook voor mij pasta gemaakt, dus ik deed de afwas. Mooie deal, toch. De kleren waren droog, de camera, het mobieltje en alle papieren nog niet, het was tijd om weer te vertrekken. Met de bus naar Queenstown...