Afrika
Azië
Europa
Noord Amerika
Oceanië
Latijns Amerika
 
Cancun 6- 8 okt 2009
 
Cancun 6- 8 okt 2009
 
Een lange trip
 
Ik had van iedereen op een leuke manier afscheid genomen: Een feestje met alle vrienden en familie, niets beter dan alcohol om je tranen te verdrinken ... En later ben ik nog bij een aantal mensen op visite geweest, die ik zeker voor vertrek nog wilde zien, zoals tante Truus en Jan, de beste vriend van mijn vader.
 
De laatste dag kwamen nog ome Wim, tante Jose en Rene langs, want ze konden dit keer niet mee naar mijn vertrekpunt. Ook Cor, de vriend van mijn moeder is langs geweest, en de volgende dag begon weer een nieuw avontuur.
 
2 vluchten
 
Mijn moeder (Ria), mijn (zus) Astrid en haar hondje (Stinkie) waren net als ik al vroeg op. 5 oktober 2009 en ik was klaar voor vertrek. We reden naar Dusseldorf en na een kop warme chocomel namen we weer afscheid. Ik merk dat we er allemaal al wel wat gewend aan raken, de eerste keer afscheid was echt een stuk moeilijker...
 
AirBerlin bracht me naar New York. Een relaxte vlucht van 8 uur, een vegetarische pasta en een koude Warsteiner later kwamen we aan op JFK-airport. Zelfs de douane was een makkie; na een kort gesprekje met de douanebeamte (wat moest je vorig jaar in Iran!) en 10 vingerafdrukken liep ik zo de poort uit, ik was in Amerika.
Ik dacht dat je tegenwoordig een visum nodig had en dat ik in de duty-free zone moest blijven, maar niet, dus.
 
En toen begon het lange wachten. Ik kwam rond 4 uur s-middags aan en vertrok pas weer de volgende ochtend rond 12 uur. Even New York in was ook niet echt een optie, het werd al donker toen ik buiten kwam en een hotel in ze bik eppel is nogal duur.
JFK heeft maar liefst 8 aparte terminals, en volgens de vriendelijke man achter de balie moest ik voor een nachtje wachten, op terminal 4 zijn. Hier hebben ze veel winkels, veel eettenten en bankjes om op te zitten en de comfortabele Airtrain brengt je er direkt heen. Ik was niet alleen, die nacht, een 5 tal mensen hebben ook de nacht doorgebracht, eerst zittend en, toen het rustig werd in de hal, liggend op de banken.
 
Mehico...
 
Ik had toch wel tot een uur of 5 kunnen slapen, dus dat viel mee, en na nog wat wachten en wachten en ook nog wat wachten, vertrok mijn American Airline toestel richting Cancun. 4 uurtjes vliegen maar, en dat ging snel.
Welkom in Mexico!!!
Ik raakte aan de praat met een Duits stel, Anna en Stefan en we besloten de bus te pakken, een hostel te zoeken en s-avonds wat te gaan eten en een biertje te pakken. Het werd Las Flores hostel in het centrum (met de lieve en hardwerkende Margarita) en de biertjes waren van het merk Corona. Het eten was tacos (daar wordt je mee doodgegooit, figuurlijk dan) met gebakken cactus en Chorizo... Lekker en gezellig.
 
Verder heb ik eigenlijk niet veel gedaan in Cancun. Er is niet veel te doen, dus wat in de hangmat liggen lezen en veel bijgeslapen. De eerste nacht heb ik 12 uur geslapen, de volgende dag een siesta- slaapje van 4,5 uur en de 2e nacht heb ik 10 uur gepit. Het was waarschijnlijk nodig.
 
 
 
 
 
 
En:
 
- Het temperatuurverschil met ons mooie Nederland sloeg me recht in mijn gezicht bij aankomst. Dat is toch steeds even wennen, dat plotselinge verschil.
- Wat een leuke mensen, die Mexicanen, en wat een lekker eten. Ik ga me hier weer prima vermaken...

- Bij vertrek van Dusseldorp besefte ik me meteen dat ik iets vergeten was. Ik had mijn toiletspullen mee in mijn handbagage en dat mag niet. Mijn tandpasta, scheerschuim, Axe en shampoo staan nu waarschijnlijk bij een of andere Gunther op zijn badkamer...
- Bij alle Amerikaanse fast- food restauranten staan de calorien per gerecht vermeld op de menu- borden.

Met de boot op weg, naar een tropisch eiland, vlakbij Cancun...