Akchour 22 apr 2017
Nadat we nog
een strijd hebben gevoerd met de camping-ezel Hamara omdat ze steeds mijn brood
en Charlotte’s piepschuim (maiswafels) wilde eten zijn we een klein uur
noordwaarts gereden. Daar kun je de Brug van God bezoeken, een uur lopen vanaf
de weg.
Het is een natuurlijke rots-brug, waaronder een rivier een ravijn heeft
uitgesleten. Fantastisch en een hele toer om er te komen, we hadden beiden een
paar keer natte voeten.
Met de auto gingen we vervolgens richting de volgende
stop, Fèz, een prachtige rit door de graanschuur van Marokko. Overal graan,
afgewisseld met andere gewassen, zoals olijven.
Onderweg zwaaiden mensen vanaf
de kant van de weg, waren kinderen aan het keten vanuit een busje die voor ons
reed en merkten we het grote voordeel van zelf met de auto zijn; als je een
lokale markt ziet, dan stop je gewoon en koop je een steelpannetje met spatel
(en kijk je je ogen uit, natuurlijk).
Maar het mooiste moest nog komen, toen we
in een kleine dorpje thee gingen drinken. Eén van de gasten wenkte ons en we
moesten even in zijn huis komen kijken. Hierna volgde een heel tafereel met
allerlei familieleden die zich voor kwamen stellen, een rondleiding door het huis, thee,
olijven, brood, cake en handen-en-voeten-taal op zun Frans, Spaans, Arabisch en
Engels. Fantastisch!!! We hebben weer nieuwe vrienden gemaakt, dit keer met een
hele familie…