Soweto 25- 28 okt 2015
Ik wilde een minibus naar Soweto pakken en ik was in de
veronderstelling dat het een klein dorpje was. Toen niemand de straat kende die
ik noemde pakte ik maar een willekeurige bus (minibus-taxis brengen je binnen de stad, waarheen je maar wilt voor
50 eurocent) en ben vertrokken.
Daar aangekomen was ik volledig de weg kwijt,
maar na 35 keer rondvragen kwam ik toch bij het guesthouse waar ik naartoe
wilde. Dit bleek het guesthouse te zijn wat Loes, een vriendin van me, me had aangeraden.
Puur toeval of karma…
Alle kamers zaten vol, dus ze hadden slechts nog de
boomhut. Jammer? Nee, fantastisch! Precies mijn ding en als ze niet vol zaten
had ze me deze waarschijnlijk nooit aangeraden. De douche was verderop, ik had
geen elektriciteit en de kamerdeur kon niet op slot! Perfect! voor 8 euro per
nacht…
De eerste dag heb ik wat gewandeld en veel met Sowetans gepraat. Het was zondag, dus een bezoek aan de kerk mocht niet ontbreken,
klik hier voor een filmpje...
’s
avonds nog een pilsje in de bar met een Duitser en een Amerikaan en de volgende
dag met de fiets op pad.
Ik had een fietstour door het township geboekt via het
guesthouse, met het geld wat ze verdienen doen ze veel voor de lokale
gemeenschap van Soweto, en dat sponsor ik graag. Met een groep van ongeveer 10
mensen fietsten we met een slakkengangetje door de smalle en soms arme straten
– maar zeker niet iedereen is arm! Leuk, praten met de mensen, bij een illegale
stoker (‘Shebeen’) eigengemaakt bier drinken, high-fives met kinderen langs de
straat en een paar stops bij belangrijke plekken in Soweto: Het huis waar
Nelson Mandela heeft gewoond (en daarnaast heeft Winnie nog steeds haar
restaurantje) en dat waar Desmond Tutu nog steeds woont.
Ook zijn we bij het
museum van Hector Pieterson geweest, de 13 jarige jongen die doodgeschoten werd
tijdens protestacties van studenten, wat het begin was van het afschaffen van
Apartheid. Soweto is een afkorting voor South West Township, waar 3,5 miljoen
mensen wonen. Volgens de gids wonen er 3 blanken, de rest zwart…
Die avond
dronk ik weer een paar biertjes met de Amerikaan Will en probeerde ik wat
‘snus’ van een paar Noorse reizigers. Dat is een soort pruimtabak voor onder je
bovenlip, maar dat bleek niets voor mij.
De Amerikaan Will en ik bedachten het
plan om de volgende dag weer een paar fietsen te pakken en nog een grotere
ronde te fietsen. We kwamen langs twee koeltorens waar je nu kunt bungee jumpen
(maar die was gesloten). Ook bezochten we het Soccer City waar Oranje 5 jaar
geleden nog de finale van het WK speelden – nu mogen we niet eens aan het EK
meedoen!
Een prachtige fietstocht met weer meer facetten van Soweto en veel
vriendelijke, vrolijk kletsende mensen. Het is echt een groot voordeel dat
iedereen Engels praat, hier.
De volgende dag wilde ik naar Lesotho, maar ik
wist nog niet of dat zou gaan lukken… Soweto was in ieder geval een groot succes!