Ik was best op toen ik in Graskop aankwam. 7 uur lopen door de heuvels voelde ik wel in mijn voeten. Ik vond een bed bij Valley View Backpackers en ik had wederom de slaapzaal voor mezelf. Dus een eigen kamer voor een prikkie, het nadeel is dat er weinig andere reizigers zijn om mee bij te praten. Ook zou het wel eens lastig kunnen worden voor mijn beoogde bezoek aan Blyde River Canyon. Daar moet je eigenlijk met gehuurd transport naartoe, en dat is goedkoper met meer mensen. De behulpzame Charity van Valley View Backpackers kon wel even rondbellen voor me.

 

 

 

 

 

We hadden tijd, want de eerste dag wilde ik toch een mountainbike huren en de Graskop Gorge ontdekken. Maar eerst een bèkske koffie bij Harrie’s Pancakes.

 

Ik zat wat mensen te kijken en ik zag een vrouw dansen en zingen terwijl ze haar kleine zoontje omslingerde. Tja, ik kan het niet anders noemen, ik vroeg haar of ik dat nog eens mocht zien en dat deed ze met alle plezier (wat een lieverd!), ik mocht het zelfs filmen. Al waren er door mijn traagheid wel wat extra pogingen voor nodig. Ze was zó snel! Haha, fantastisch! Wat wildvreemden elkaar toch kunnen vinden en samen lol kunnen hebben... 

 

 

 

 

 

Helaas, er bleken geen mountainbikes in het dorpje dat na 18u al donker en redelijk uitgestorven is. Dan toch maar weer te voet. Mijn voeten waren weer wat bijgekomen, na een goede nacht in een goed bed, dus ik heb een dag mezelf door de heuvels bewogen naar de Graskop Gorge, waar je een lift kunt nemen naar de bodem, je met een schommel jezelf door het ravijn laten slingeren en hangend aan een kabelbaan naar de overkant kunt. Ik heb daar niets mee gedaan en heb een lekkere hartige taart (beef and kidney pie) gegeten en van de omgeving zitten genieten.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Aan de andere kant van de stad is een ander ravijn, het beginpunt van De Blyde River Canyon, met de Pinnacle (een gigantisch uitstekende rotspunt, als je goed kijkt zie je links op de punt mensen staan...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Bij God’s Window, uitkijkend over de vallei, was het tijd om even wat te eten. Ik had wat  meegebracht van de Spar in Graskop, zoete broodjes en een cheeseburger.

 

 

 

Wat een genot om hier te mogen lunchen. Echt prachtig, hier...