Maseru 28- 29 okt 2015
Met de lokale trein kwamen we aan in Johannesburg, meteen op het
centraal station. Nou ja, trein, het was meer een metro die bij elk huisje
stop, waarin werd gezongen en die met de deuren open reed. Snel instappen, want
hij vertrekt ook met de deuren open… En er wordt gezellig gezongen, klik hier als je een filmpje wilt zien.
Will, uit Colorado, vond het leuk om een
tijdje met me mee te reizen en dat vond ik prima. Hij heeft geen einde aan zijn
reis gepland, dus een jaar reizen is mogelijk, maar langer kan ook (ikke klein
beetje jaloers…).
We kwamen op het centrale station, Park Station, van
Johannesburg en na wat omzwervingen vonden we de minibus die ons rechtstreeks
naar Maseru kon brengen. De eerste bleek al vol en voor de volgende was het
ongeveer een uur wachten voordat ook deze vol was. Het voordeel is dan dat ze
niet overal hoeven stoppen om de bus nog te vullen. In één streep naar Maseru
(met een lunchstop in Heilbron), de hoofdstad van Lesotho!
En net voor de grens
stopte de bus ermee! Hij wilde niet meer verder. We hebben hem een stuk terug
geduwd en toen wilde hij weer. gelukkig maar.
De grensovergang was een makkie
en een paar dames hielpen ons om een taxi te vinden naar het centrum, wat
ongeveer 5 kilometer verderop was. We konden maar geen guesthouse vinden,
alleen maar dure hotels. Tijdens onze zoektocht waren we echter een leuke
Koreaanse dame tegen gekomen en die had aangeboden om te bellen als we niets
konden vinden. Mooi, konden we lekker bij haar slapen, helemaal voor niets en
ook nog erg gezellig… Ze heet Moonju en ze woont al 5 jaar in Lesotho. Ze werkt
voor Unesco en is inmiddels getrouwd met een man uit Johannesburg.
Na een goede
nachtrust gingen Will en ik weer betijd op pad, we wilden verder de bergen in…