Lekker om weer onderweg te zijn. Ik voelde me iets fitter en ik was 2 erg leuke reizigers tegengekomen, Sebastien uit Canada en Louis uit Zwitserland. We gingen met ons 3-en naar Djenné, en we hebben veel gelachen.

 

We vonden een Baché om mee mee te reizen. Dit zijn oude overdekte pick-ups die op het punt staan in te storten, maar erg goedkoop. Je wordt hier dan met zo veel mogelijk mensen ingepropt, maar voor de 3 uur naar Djenné was dat niet zo erg.

We kregen echter een klapband en toen was er toch wel even paniek; zo'n bak is dan veel te zwaar geladen om normaal te reageren, maar de chauffeur deed het niet slecht en we bleven op de weg...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Door de VN (UNESCO) ogenomen op de lijst van wereld erfgoederen, ligt dit oude dorpje op een eiland in de Bani rivier.

Naast wat interessante bezienswaardigheden als een oude put waar ooit een meisje is geofferd en een paar oude traditionele gebouwen, komen toeristen hier vooral vanwege de Grote Moskee. Het grootste klei-stenen gebouw ter wereld en zeker indrukwekkend.

 

Je wordt door heel veel mensen aangsproken, je moet een gids, de vraag blijft alleen; is hij een gids of een dief? De ene gids beschuldigd namelijk de andere van diefstal en dat we voor hem uit moesten kijken.

Nadat Sebastien bijna op de vuist ging met een heel opdringerige kerel, hebben we ze allemaal weggestuurd en zijn we zelf lekker gaan rondlopen. Veel rustiger!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

- Hebben we een paar lekkere pilsjes op, behalve ik dan, ik zat aan de anti-diaree pillen en Cola.

- In, op en om de rivier vinden ook hier allerlei activiteiten plaats, alles (kinderen, kleren, dieren, brommers, fietsen, auto's) wordt gewassen en er wordt gezwommen, gepoept, geplast, etc. Een mooi tafereel, waar je wel uren naar kunt kijken.

 

Tijd om weer op te splitsen, want Sebastien en Louis gingen precies de kant op waar ik al vandaan kwam. Jammer, want we konden erg veel lachen...

 

Op weg, weer, naar de afgrond van Bandiagara...