Georgetown 9- 12 feb 2009
Georgetown 9- 12 feb 2009
Door de bush
Wim was zo vriendelijk om me even af te zetten in Brikama. En na het afscheid, van Wim en een fantastische week, nam ik een bushtaxi richting het oosten.
De bushtaxi is gewoon een busje met zoveel mogelijk zitplaatsen die men kan verzinnen. En met een grote groep ga je dan op pad, vele malen gestopt door politie en leger, die identiteitskaarten controleren.
Wim had me al voorbereid op de slechte en trage wegen, maar we kwamen toch mooi op tijd (14.30u) in Soma aan. Ik besloot om toch niet verder te gaan, maar een nachtje in Soma te blijven, en dat bleek een goede keuze.
Niet zozeer vanwege Soma, want dat is een stoffig dorpje waar niet veel te doen is, maar de rit naar Georgetown zou een stuk langer duren dan gepland...
Alex
Ik vond een bed in het Moses Guesthouse en werd meteen begroet door de vriendelijke Alex, die daar werkte. Hij kon me ook meteen een internetcafe wijzen.
Het was Generator- internet dit keer, en dan is het hopen dat de stroom niet uitvalt op het einde van een lange mail. Maar alles ging goed.
Ik schoof aan bij een klein restaurantje, kip met pindasaus en rijst voor maar 80 eurocent? Prima! Later bleken het kippen- ingewanden met rijst, maar toch wel lekker.
Georgetown (Jangjang- Bureh)
In de vroege morgen op pad naar Georgetown, een oude Britse coloniale stad. De hele afstand was maar 120 km, maar met lang wachten, slechte wegen, geiten op het dak, kippen op schoot, overstap met nog meer wachten, wachten op de veerboot deden we er 7,5 uur over... Je kunt ook zeggen; goedkoop, een rit van 7,5 uur voor maar 3 euro...
Ik nam een kamer in het Alaka Bung Lodge, waar ik (na de gebruikelijke onderhandelingen over de prijs) meteen kon aanschuiven met de familie voor de lunch...
Een vriendelijk hotel, en een mooie kamer, dat zie ik graag.
Ik wandelde wat door het stadje, waar je nog wat oude gebouwen van de tijd van de (ilegale) slavenhandel kunt zien. De een zegt dat de gebouwen te nieuw zijn voor de slaventijd, maar als je je bedenkt dat de handel nog lang doorging na het Britse verbod op slavenhandel zouden er hier toch slaven vast kunnen hebben gezeten, klaar voor transport naar Amerika.
De Gambia rivier
Georgetown ligt op het MacCarthy eiland, en ten noorden kun je ook een veerboot pakken (die volgens een jongen van Texel afkomstig zijn) om de
Lamin Koto steencirkel te zien. Een plek van oude rituelen in de zwarte magie, en een bijzondere plek om te zijn.
Teruglopend kwam ik een jongen tegen die voor 15 euro een boot kon regelen voor een trip over de Gambia rivier, waar o.a. Krokodillen, nijlpaarden, slangen en allerlei apen- en vogelsoorten leven. We vertrokken met de krak-oude Tuf tuf en het werd een prachtig tochtje. Geen nijlpaarden gezien, maar het speuren in het dichtbegroeide woud met soms wat openingen was erg spannend.
Regelmatig zie je takken en boomstammen drijven en liggen die wel slangen of krokodillen kunnen zijn en ineens bewoog zo een tak en dook onder; het was een grote krokodil...!!!
Fantastisch, en vooral toen we ook nog een grote familie bavianen lang zagen trekken over een open stuk. En dan moet je niet te dichtbij komen, want met kinderen erbij vallen ze aan...
En:
- In het dorp staat een oude houten huis met een bord waarop staat dat het eigendom was van de familie Jones, een van de eerste bevrijdde slaven.
- Een aantal kinderen zijn bedelaars en soms erg opdringerig. Gelukkig beseffen steeds meer toeristen dat je bedelaartjes niets moet geven, want dan worden ze door sommige ouders gewoon van school gehaald om er hun beroep van te maken...
- Ook hier was er maar tussen 6u s-avonds en 2u s-nachts stroom. En die valt dan tussendoor ook nog een paar uur uit. In Nederland krijg je dan 9 maanden later een geboorte- explosie. Vandaar dat hier de gezinnen nog zo groot zijn...