Een lange busrit dwars door de droge, maar prachtige Savanne van Senegal, met verlaten rieten hutjes en geiten die onverwachts voor de bus stappen. Op weg naar Saint Louis in het noorden.

Maar je bent nog zomaar niet weg, de bus wacht eerst 3,5 uur voordat deze gevuld is en gaat dan onderweg nog meer mensen opsporen om de boel echt helemaal af te laaien. Dat houd de prijzen laag, zullen we maar zeggen...

 

Onderweg en op het station honderden verkopers, met veel fruit en noten en goedkoop speelgoed en parfum. Erg gezellig en lekker krap... En tijdens het wachten kom je op het punt; naar het toilet of niet, je moet heel erg, maar je weet dat de bus elk moment kan vertrekken. En dan nog? Waar is de wc?

Maar op een bepaald moment moet je wel en ren je wat rond. Ik was net aan de beurt, zie ik in de verte dat de bus wordt gestart... Ik snel terug en met draaiende motor hebben we nog een half uur gewacht tot we vertrokken!

- Je hebt hier een aantal lekkere nationale gerechten, zoals 

Gumbo; een stoofpot met kip, ham of worst en verschillende vis en krabsoorten, groenten en veel kruiden.

Yassa Poulet; rijst met kip met daar overheen een saus gemaakt van ui met citroensap. Of Yassa Crevette, dezelfde saus, maar met garnaaltjes. Mmmmm, lekker!

Chawarma, zoals de shoarma bij ons, alleen dan met friet en al opgerold in een hartige pannekoek (of was het nu pannenkoek?)

 

- Barack Obama is hier een grote held en, wat ik begrepen heb van andere reizigers, ook in andere Afrikaanse landen. Er word veel over hem gesproken en ze zien hem als symbool voor een betere samenwerking.

 

 

 

 

 

- Een paar avonden lekker eten en daarna doorzakken hoort er af en toe ook bij. Dit keer samen meet een aantal Spanjaarden, Fransen en Amerikanen... Erg gezellig, en het past ook helemaal bij Saint Louis, waar je vooral komt om te relaxen.

 

- Hoe snel veranderen je plannen hier? Mauritanië is een mooi voorbeeld: je kunt, normaal gesproken, een visum aan de grens kopen. 1 dag nadat het een paar Amerikanen wel is gelukt, staan 5 Fransen voor Jan Doedel aan de grens. Ze moesten terug naar Dakar, want vanaf die dag werden geen visa meer uitgegeven aan de grens...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

- Op de markten en de visafslag kun je soms niets zien door de zwermen vliegen die overal op zitten, dat kan nooit gezond zijn...

 

- De visafslag is ZO groot, dat de enige afwatering er vanaf een echte bloedstroom is, waar je niet doorheen kunt zonder natte enkels te krijgen.