Naar huis 25 mrt- 1 apr 2009
Naar huis 25 mrt- 1 apr 2009
Ik had 2 snelle bussen, een van Wagadoegoe naar Bobo Diolasso en daar stond de volgende bus al klaar, rechtstreeks naar Bamako in Mali (een bloedhete bus!).
Maar in Bamako aangekomen werd ik een illusie rijker, de bus naar Senegal zou, volgens de meest betrouwbare man, 33 uur duren (volgens een ander 16 uur en weer een ander zelfs 36 uur...), dus ik zou pas zaterdagmiddag bij Wim in Berending aankomen en maandag zou ik dan al weer moeten vertrekken.
Ook was ik moe van de lange busreis en nog 33 uur in een bus leek me niet aantrekkelijk. Ik besloot om een bed te nemen bij het hotelletje van de vriendelijke man waar ik de vorige keer verbleef. Omdat het 3 uur 's-ochtends was hoefde ik de eerste nacht maar de helft te betalen, en ik heb geslapen als een blok!
Helaas, dus geen bezoek meer aan Berending, maar ik ga nog een keer terug als Wim zijn Bokaloho klaar is, zeker weten...
Ik had een hoop internet-achterstand in te halen en verder heb ik het de volgende dag in Bamako rustig aangedaan. Wel nog even naar het nationale museum, want daar ben ik altijd wel voor te porren, al was deze maar erg gemiddeld. Ook effe naar de kapper, lekker eten en een pilsje en de volgende dag naar...
...Dakar
Eerst nog mijn busticket regelen en dat was een hele heisa. Een stuk of 10 zwaar gestresste mannetjes die hun commissie op willen strijken vlogen me aan, ik moest met
hun maatschappij mee.
Na heel wat duw, trek en roepwerk wist ik ze te overtuigen dat ik zelf mijn weg wel kon vinden en koos ik een goede bus uit, want de prijzen en vertrektijden waren toch ongeveer hetzelfde.
Vrijdagochtend 7 uur vertrok de bus en zaterdagmiddag 14.00u kwamen we aan. 31 uur dus, en dat was zo'n beetje ook gepland.
Met kippen en geit, over slechte wegen, maar dit keer sans panne, dus zonder panne. En halverwege tóch de overstap naar een slechte bus (oh, moet jij naar Dakar?), waar heb ik dit vaker meegemaakt...
Met tientallen politie en legercontroles en een testpiloot als chauffeur. Kortom, een gepaste afsluiting van 2,5 maand openbaar vervoer in west- Afrika...
We werden gedumpt bij een stadion, zonder openbaar vervoer aanwezig, dus ik werd gedwongen een taxi te pakken en ik ging meteen weer naar mijn oude adres van Antonio Vieira. Hij had wel een kamer voor 10.000 Cfa, 15 euro, en dat is goedkoop voor Dakar.
En:
- Héb ik dan voor het eerst tijdens deze reis airco op de kamer, is het te koud om het te gebruiken...
- Ik moest nog heel wat regelen, tickets bevestigen, geld wisselen, internetten, soevenirs kopen, etc, maar verder heb ik vooral veel gerelaxed, alvast voorgenieten van de thuiskomst...
- Bij de grens met Mali had ik gegokt op de drukte en de stress voor de politiemannen. Een van hen stempelde mijn paspoort, dus ik heb niet verteld dat ik geen visum had... Spaarde me mooi weer 22,5 euro uit.
- In dakar was het 25 graden Celsius, en dat voelde koud!
- Ik ben ook een dagje naar een mooi eiland geweest, te mooi om in dit verslag erbij te proppen...