|
Grensovergang - Ulan Bator (Ulan Baatar)
Na de grensformaliteiten aan Russische zijde werden we met een gangetje van ongeveer 30 km/u naar het Mongoolse grensstation getrokken. Hier aangekomen begonnen de grensformaliteiten eigenlijk vrij vlug. Blijkbaar is het de douane alleen maar te doen om Russische en Mongoolse smokkelaars, de toeristen worden eigenlijk gewoon met rust gelaten. Op het moment dat we terug liepen naar de trein zagen we deze wegrijden... Een Ier raakte even licht in paniek, wat de andere Ieren (op de trein) wel weer lachwekkend vonden.
Na een tijdje begon de trein dan toch eindelijk te rijden en waren we in Mongolie! Tijd voor een borrel dus en samen met de Ieren hebben we een glas Russische wodka gedronken op de grensovergang.
De Ieren waren een kaartspelletje aan het spelen en het zag er allemaal erg interessant uit. Toen Leon dan ook gevraagd werd of hij mee wilde doen zij hij meteen ja en het is voor hem nog laat en gezellig geworden...
|
|
Konghor Hostel
 We hadden geluk, een Australier was wakker in ons beoogde hostel, en hij heeft ons binnen gelaten en even laten zien waar de koffie en thee stond zodat we in ieder geval iets konden drinken.
Onze keuze viel op een vierdaagse toer, waarbij we een aantal dingen ten westen van UB zouden gaan zien.
We wilden graag de volgende dag al vertrekken en dat bleek geen probleem te zijn.
|
|
Geld halen
We gingen wat eten en hadden nog maar net besteld of daar zagen we de Ieren uit de trein ineens langslopen. Die bleken ook wel dorstig dus kwamen ze bij ons zitten en bestelden een biertje. Leon had een kipschotel besteld en Michiel een rundvlees schotel. Beiden waren erg lekker, en de maaltijd ging er goed in.
 Een van de Ieren had in de tempel nog een ontmoeting met een vrouw die (dwars door het gips heen) de pijn in zijn arm wegnam. Ze waren daar allemaal erg van onder de indruk...
Toen het eten en de drankjes op waren hebben we voor de tweede keer afscheid genomen van de Ieren. Leon was wel toe aan een massage en besloot eens te gaan kijken wat er precies was.
|
|
Massage en Healing
 De bedden waren sinds Irkutsk nogal van het type: 'plank met laken', en ook de bus- en autoritten waren nogal heftig, kortom, Leon was toe aan een goede massage. Daar aangekomen bleek dat er 1 uur wachttijd was, daar had ik dus geen zin in en ben even door de stad gaan wandelen. In de verte klonk namelijk een geschal uit luidsprekers, 'Halleluja!!, praise the Lord!!... Aangekomen bij een groot stadion bleek er een 'massa- healing' gaande te zijn: Een groot stadion volgepakt met Mongolen met op het podium een Amerikaanse neger met Mongoolse tolk, een gigantische geluidsinstallatie en een stuk of 4 camera's die alles opnamen. Het had een beetje de sfeer van Arsenio Hall in 'Coming to America' (get your hands togethaa!!!) en het beangstigende van Jomanda. Er stond een rij van ongeveer 50 mensen (vooral in rolstoelen of met stokken) te wachten om te worden genezen. Een man kreeg zelfs zijn stok niet meer terug toen hij op het podium verklaarde dat hij genezen was... In het publiek viel iemand plotseling flauw en vanaf het podium werd door de priester geroepen dat de duivel in de vrouw was gekomen en ze moest meteen worden afgevoerd... Een vreemde ervaring en zeker mooi om eens gezien te hebben.
|
|
Morin Khor
 Toen we een beetje lagen te relaxen op onze bedden klonk er ineens een vreemde muziek vanaf de gang. Het geluid bleek vanuit een computer te komen waarop de eigenaar van de hostel een videoclip liet zien. De man vertelde dat dit zijn zoon was en het instrument dat hij bespeelde was een echt Mongools muziek instrument genaamd Morin Khor. Dit instrument lijkt een beetje op een kleine contrabas.
Zijn zoon bleek pas 14 jaar te zijn, maar al zo goed dat hij op het Naadam festival (het nationale driedaagse feest van Mongolie) mocht spelen samen met de meest bekende rockband van Mongolie. Van dat nummer is ook een optreden gemaakt en dat liet hij nu zien. Iets na tienen kwam de zoon nog terug in de hostel en heeft een stukje voor ons gespeeld.
|
|
Na het optreden was het een mooie tijd om te gaan slapen, de volgende ochtend om 10 uur zouden we aanrijden.
|