China: 14 - 15 september, Nanjing

Klein beetje Chinese cultuur

Na een taxiritje van zeker 20 minuten kwamen aan in de wijk Fuzimiao, Nanjing. Dit is een wijk die helemaal opgeknapt is en bestaat voornamelijk uit winkels. Aan de rand van de wijk zijn ook een paar hotels te vinden en het is duidelijk dat deze wijk vooral voor toeristen en rijkere chinezen bedoelt is.

Fuzimiao

In het midden van de wijk bleek een Conficius tempel te staan en hier zijn we maar eens in gelopen. De tempel heeft meer dan 1500 jaar lang dienst gedaan als centrum voor het studeren van de werken van Confucius. Er was een podium met instrumenten en de jongens daarbinnen vertelden dat wanneer we een CD zouden kopen ze ook een stukje zouden spelen. Leon besloot er een te kopen en eentje begon op de fluit te spelen. Michiel heeft het ook maar even geprobeerd.

In het hotel ontmoetten we twee Canadezen, Donna en Darryl, een tweeling. Ze bleken samen op reis te zijn door China. Hij woont, werkt en studeert in Taiwan en ze hadden tegelijk vakantie en besloten samen door China te reizen.

Hotpot

We hadden van de hostel een goede plaats te horen gekregen waar we zouden kunnen hotpotten. Al snel werd duidelijk dat ze geen engels menu hadden. Hier kwam het Point-It boekje echter perfect van pas. Dit is een boekje met alleen maar foto's. In dit boekje konden we een varken aanwijzen, een koe, groentes, vis en kip, de dingen die we graag wilden voor de hotpot.
Je krijgt een pot met bouillon. Je doet de stukjes vlees en groenten in de bouillon, en wacht tot ze gaar zijn. Je kunt zo ook schijfjes aardappel koken, maar dan moet je wel opletten dat je niet de schijfjes gember eruit haalt ipv van de aardappel, die smaken toch iets anders...
In de hostel ontmoetten we nog een Deen en een Zwitser. De Zwitser was ook op reis maar de Deen vertelde een baan als leraar te hebben hier in Nanjing. Biljarten vond hij wel leuk, net als Leon, en dat kwam mooi uit want er stond een biljart tafel in de hostel, waarmee de rest van de avond gevuld werd.

Gedenkhal van de slachting van Nanjing

De hal is opgericht ter nagedachtenis van de slachtoffers die de Japanners gemaakt hebben toen ze Nanjing, destijds de hoofdstad van China, belegerden en overmeesterden. Vooral indrukwekkend vanwege de gruwelijkheden van de Japanners. Bij de poort staat een grote paal met aan de bovenkant daarvan de datum 13 december 1937, de dag dat het allemaal begon. Ook het aantal slachtoffers werd hier vermeldt, 300.000....!
Toen we binnen waren zagen we een hoop jonge mensen in militaire kleding. Later zouden we horen dat dit militairen in opleiding waren, erg gedisciplineerd kwamen ze nog niet over wat wel grappig was om te zien.
We kwamen langs een pad met voetstappen, een monument voor de paar ooggetuigen die aan de slachtingen hebben weten te ontsnappen. Mensen zijn neergeschoten, opgehangen, onthoofd, met spijkers verminkt en gedoodt, etc etc.

In de tuin zijn ook twee gebouwen geplaatst waar de botten van slachtoffers te zien zijn. Dit alles maakt al een diepe indruk. In de hoofdzaal zien we foto's van wat de Japanners gedaan hebben, en de term verkrachting van Nanjing (de oorlog zelf duurde uiteindelijk tot 1945) wordt hier meer dan duidelijk. De Japanners hebben de Chinezen echt als beesten behandeld en afgeslacht. Veel is te zien op foto's, gemaakt door Japanse oorlogsfotografen.... Een oud chinees gezegde luid ervaringen uit het verleden zijn een gids voor de toekomst. De Chinezen kijken naar de toekomst en hechten niet meer waarde aan het verleden als alleen dat ze er iets van kunnen leren....