Nong Khiaw 24- 26mrt

In de boot

Volgens de reisgids zou de boottocht van Luang Prabang naar Nong Khiaw de mooiste boottocht in Laos moeten zijn (over de Nam Ou rivier). Ik had dus besloten om deze tocht te gaan doen, en ik was niet de enige. 2 boten vol met Farang, buitenlandse toeristen, gingen dezelfde kant op, beide boten afgeladen vol. We zaten op houten bankjes, de beenruimte was klein, onderweg kwamen we vast te zitten zodat we moesten duwen, maar de tocht was inderdaad erg mooi: We passeerden bergen, rotsen, kleine dorpjes met rieten huisjes en doorkruisten heftige stroomversnellingen.

Nong Khiaw

Het dorpje is eigenlijk geen dorpje te noemen, zo klein is het. De grootste attractie: De grotten in de buurt en vooral die grotten waarin mensen hebben gewoond. Tijdens de Vietnamoorlog (officieel; Indochina oorlog) hebben hier veel mensen onder moeten duiken voor (de bombardementen van) de Amerikanen. Op een aantal plaatsen zijn de kraters nog zichtbaar. Ik ging de tweede dag dus op pad nadat het de hele dag geregend had (het regenseizoen in Laos lijkt al begonnen), er was mij verteld dat de grotten namelijk op loopafstand waren. Onderweg kreeg ik gezelschap van 2 jonge mannen (Sith en Khaw), die zich blijkbaar vrijwillig opgegeven hadden als mijn gids. De hele tijd bleven ze bij me, en lieten ze me zien waar ik de grotten in kon, en waar niet... De grot dicht bij het dorp (de Pathok grot) was meteen de meest indrukwekkende van de omgeving, vanaf hier werd het verzet geregiseerd tegen de Amerikanen, voor zover je je tegen bommen kunt verzetten. Aan de rand van de grot stond een bord met de tekst Liberation Command Center during Vietnam war Er waren meerdere grotten ingericht als o.a. accountantsgrot, keuken, hoofdkantoor en handelsgrot. Ik had een zaklamp meegenomen en dat kwam goed uit; je kunt hier namelijk diep de grotten in, welke soms overgaan in smalle, diepe gangen. Uitkijken was wel belangrijk, in een van de gangen zat plots een diep gat in de grond en ik voelde me even als Indiana Jones, die net op tijd stopt voor de afgrond.

Het vertrek

Ik had besloten om maar twee nachten te blijven, aangezien ik nog meer wilde zien van Laos en ik voor het einde van de maand het land uit moest (volgens mijn visum).
De laatste avond ben ik op tijd naar bed gegaan en nadat ik de rat van mijn bed heb gejaagd, heb ik heerlijk geslapen. De volgende morgen, had men mij op het busstation verteld, moest ik om 8 uur aanwezig zijn voor de bus! Ik was er al om half 8 en toen ik vroeg hoe laat de bus zou vertrekken vertelde de man mij; 11 uur! Welkom in Laos, dacht ik maar weer, en ben maar een boek gaan lezen. In ieder geval had ik een ticket... Na een gigantische regenbui begon ons 6 uur durende avontuur naar Udom Xai, op weg naar Luang Nam Tha, waar ik eigenlijk naar toe wilde, maar er ging geen rechtstreekse bus. Het woord avontuur was dit keer wel gepast, er ging namelijk geen bus maar een pick-up, over de hobbelwegen, door de bergen tussen Nong Khiaw en Udom Xai...