|
De stad
 Met de bus weer op pad, dus, samen met Mathias, de Duitser, die hetzelfde plan had als ik: Op naar Vientiane! Een busrit in Laos is zelden hetzelfde als de vorige; dit keer werd de bus weer volgeladen met vracht, waardoor iedereen steeds over de lading heen de bus uit moest kruipen, kregen we weer eens een lekke band, welke niet gewisseld maar gerepareerd werd en stonden, zaten en hingen de mensen weer in het gangpad. Kortom, een interessante rit van 10 uur, en we waren in de hoofdstad van Laos... Hier liepen we meteen weer Marco, de Nederlander, tegen het lijf, tijd dus voor een Biertje!
Vientiane is de grootste stad van Laos, maar ook hier heb je niet echt het gevoel dat je in een stad bent, net zoals de rest van Laos is het een rustige, stille stad met veel groen, en relaxte mensen met alle tijd van de wereld. Het ligt aan de Mekong rivier, net als de meeste andere grote steden, en ook hier is de Franse invloeden aan alles af te zien, een Baguette met Brie, Franse gebouwen en een echte replica van de Arc de Triomphe... De stad is bezet geweest door Vietnam, Siam (Thailand), de Khmers (Cambodja), de Fransen en uiteindelijk de Russen (ook nog te zien aan de vele Russische vlaggen die je hier nog ziet wapperen. De hoogtepunten waren dit keer: Stapavondjes met Marco en Mathias, de herontmoeting met Dunja en de ontmoetingen met de stad...
|
|
BeerLao
 Mathias, Marco en ik zijn een paar avonden lekker op stap geweest, Laos is echt het land van relaxen en genieten, het heeft ook een indrukwekkende geschiedenis en cultuur, maar het is niet een land met grootse bezienswaardigheden, hooggebergte, langgerekte stranden of uitdagende activiteiten... Het nachtleven (en dan vooral in Vientiane) is fantastisch, en daar zijn we dan ook een paar keer ingedoken. Maar vooral hebben we veel gelachen, zo af en toe ontmoet je mensen die hetzelfde gevoel voor humor hebben, en dat was ook zeker weer zo met ons drieen...
|
|
De bezienswaardigheden
 Pha That Luang
De Pha That Luang is een gouden pagode niet ver van het centrum van de stad, en het is het belangrijkste nationale monument van Laos, zowel historisch als Boeddhistisch. Om de pagode heen zijn nog een aantal andere gebouwen geplaatst, waaronder een andere pagode, een standbeeld van koning Setthathirat (een koning uit de 17de eeuw) en een klooster waar de hoogste patriarch verblijft van de Laos Boeddhisten. Het hele gebeuren is een mooi gezicht en het bezichtigen waard.
Patuxai
 Dat de Fransen Laos geregeerd hebben is misschien nog wel het meest aan dit gebouw af te zien; het is een replica van de Arc De Triomphe en niet zomaar een... Het is een erg indrukwekkend gebouw waar je lang naar kunt kijken en waar je ook in kunt klimmen. Vanaf het hoogste plateau heb je dan een prachtig uitzicht over de stad en kun je ook de toeristenstalletjes bezoeken die zich in het gebouw bevinden. De Patuxai (hier beter bekend als Anusawali) is in 1969 gebouwd voor de herdenking van de gesneuvelden in de revolutionaire oorlogen. Het is gebouwd met Amerikaans cement, welke bedoeld was voor de aanleg van een nieuw vliegveld...
Wat Si Saket
Volgens de reisgids de indrukwekkendste tempel van Vientiane, maar het maakte op mij niet veel indruk. Wat wel mooi was om te zien is dat de gebouwen goed onderhouden zijn en in plaats van te kijken naar de grote gebouwen, wordt je aandacht vooral getrokken naar de kleine beeldjes en gebouwtjes, die mooier zijn dan de grote tempel.
De schietbaan...
 Midden in de stad is een grote schietbaan aangelegd, dit moest ik natuurlijk een keer proberen en een dag ben ik alleen gegaan en de volgende dag gingen Marco en Mathias ook mee. Voor anderhalve euro krijg je 10 kogels en kun je kiezen uit het geweer of voor het handpistool, we hebben alledrie beide wapens een paar keer geprobeerd en het was erg uitdagend om eens te doen. De knallen gaan erg hard en vooral met het geweer kun je op zeer grote afstand erg nauwkeurig schieten (het zijn wat betere geweren dan op de kermis!).
|
|
Het vertrek
 Het zat er al bijna weer op, mijn bezoek aan Vientiane, van de ene kant omdat ik de stad wel gezien had, maar vooral omdat ik weer een afspraak had met Dunja, en ik wist dat zij niet lang in de stad zou willen blijven... Maar eerst was er nog het afscheidsfeestje met Marco en Mathias, natuurlijk. We hebben samen zo veel lol gehad dat ik het erg jammer vond om op te splitsen. Maar dat is het leuke en soms het minder leuke van reizen, je leert veel mensen kennen, maar voor een korte periode. En na weer een avond slappe klets aan de bar, met Svorski, de Chinees uit het Russische deel van Zweeds Malta en Vodkamaradski, wonend aan de oostkust van datzelfde eiland, zijn we redelijk op tijd naar bed gegaan, de volgende morgen gingen we op tijd weer op pad...
Bij alle pilsjes van die avond heb ik geproost op mijn vrienden Bas en Patricia van wie ik deze dag een mailtje had gehad dat ze een Baby verwachten, op jullie gezondheid! |