Afrika
Azië
Europa
Noord Amerika
Oceanië
Latijns Amerika
 
Zuid Laos 6- 10 mrt 2005
 

Zuid Laos 6- 10mrt


Naar het zuiden

Vanaf Pakse met de boot naar Champasak en daarna naar een eilandengroep in de Mekong rivier. Dat was het plan voor de komende dagen en het bleek weer een goed plan te zijn, weer dankzij tips van andere reizigers en de reisgids...

Champasak

De oude tempelOp de boot zaten al wat andere reizigers, Dave een Nederlander, Simon de Engelsman en Chris en Marianne uit Nieuw zeeland. De bootocht was erg relaxed en na een paar uurtjes kwamen we al aan bij het haventje van Champasak. Champasak is een plaatsje waar mensen komen om 1 ding te zien: De Wat Phu tempel. Bij het zoeken naar een hotel zijn Dave en ik de anderen kwijtgeraakt, dus hebben we in Champasak 2 dagen met ons tweeen opgetrokken. We namen onze intrek in het Vong Pa Seud hotel gerund door de altijd lachende mr. Viankam. Aangezien we al vroeg in Champasak aan waren gekomen besloten we om meteen een paar fietsen te huren en Wat Phu te gaan bekijken en de tempel was wel mooi. Prachtig mooi zou ik deze tempel niet willen noemen, oude ruines tegen de rotsen aan gebouwd, wat wel mooi was maar vooral interessant voor historici aangezien het een van de oudste tempals van Laos is, gebouwd door Khmers, een oude (Cambodiaanse) beschaving. In de tempel werd ons uitgelegd wat de betekenis was van de briefjes met nummers die er lagen en ik heb dat meteen maar even uitgeprobeerd: Je trekt een nummer en van de stapel met dat nummer pak je een brief, hierop staat een toekomst voorspelling. Op de mijne stond dat ik zeer binnenkort een vrouw tegen ga komen en samen gaan we voor elkaar zorgen en worden we erg gelukkig (...). Aaangezien de tempel niet bijzonder indrukwekkend was waren we blij dat we de eerste dag meteen zijn gaan kijken, want hier hoefden we niet echt een dag voor uit te trekken...
De volgende dag meteen weer op weg, dit maal naar:

De Si phan Don eilanden

Uitzicht vanaf het restaurantIn de bus naar de Si phan Don eilanden kwamen we Chris, Marianne en Simon weer tegen en na een busrit van ongeveer 3 uur kwamen we aan bij de eilanden. De eilandengroep betekend letterlijk 4000 eilanden, en is ontstaan doordat de Mekong rivier hier in het zuiden van Laos helemaal uitwaaiert en vooral als het droge seizoen is aangebroken vele eilanden ontstaan. Hoe hoger de waterstand des minder eilanden, dus, maar een groot aantal eilanden ligt hoog genoeg om altijd boven water te blijven. Op een aantal eilanden zijn gasthuizen gebouwd, allemaal met rieten hutjes waar je kunt slapen. Nadat een bootje ons op het Don Det eiland had afgezet zijn we lopend op zoek gegaan naar een gasthuis met mooie en goedkope hutten en die hebben we ook gevonden. Dave waren we echter ergens kwijt geraakt, die had waarschijnlijk al een ander hotel gevonden...

In plaats van iets te gaan ondernemen bleken we met ons vieren nogal lui, en ook toen een Canadees, Will, aan had geschoven hebben we eigenlijk alleen nog maar zitten eten en drinken die dag, van 1 uur s-middags tot middernacht en we hebben veel, erg veel gelachen...! Gigantische watervallenDe volgende dag vonden we dat we toch maar iets moesten gaan ondernemen en samen met twee Israelische meiden, Or en Maya zijn we gaan wandelen naar een ander eiland in het zuiden waar volgens de reisgids een grote waterval moest zijn en wat zuidelijker een opstappunt om per boot zoetwaterdolfijnen te bekijken.
De waterval was erg indrukwekkend en ook hier was het moeilijk om je voor te stellen wat een geweld het zou zijn in het regenseizoen... Je ziet in de Mekong op meerdere plaatsen namelijk het hoogteverschil door planten en bomen die dan onder water staan en dat is op sommige plaatsen zeker 2 meter.
 
Na een wandeling van een uurtje kwamen we aan bij het punt waar boten vertrekken en hebben we 2 boten geregeld die ons naar een plek brachten waar Irrawaddy dolfijnen te zien zouden zijn. De weg naar die plek was al prachtig, vooral om te zien hoe mensen in en om de rivier leven en ook omdat je hier kunt zien hoe de bomen en planten helemaal krom staan doordat hier in het regenseizoen de rivier alles mee probeert te nemen... Simon, Marianne, Will en ChrisZoetwaterdolfijnen komen niet veel voor op onze planeet en doordat de mensen op ze jagen zijn ze op veel plaatsen ook bijna uitgestorven, zo ook de Irrawaddy dolfijnen. De boten blijven dan ook uit de buurt van de plaatsen waar ze veel worden gezien en de toeristen worden op een eiland afgezet in de hoop de zoogdieren te kunnen zien.
En we hadden mazzel, het was dan wel op een afstand van ongeveer honderd meter maar we konden duidelijk de vinnen boven water zien komen, de dag was helemaal geslaagd.
De bootrit terug was ook erg mooi, omdat de zon net onderging en de wandeling terug naar het hotel spannend aangezien we in het pikkedonker met onze zaklampen een aantal slangen op ons pad zagen... Maar we hebben de avond overleefd en weer na de nodige pilsjes gingen we rond twaalf uur slapen. Een prachtige plek, de Si Phan Don eilanden, maar de volgende ochtend ging ik toch weer op pad, via Pakse naar Savannakhet, maar dat weer in de volgende reisverhalen...