Phnom Penh 19- 22 jun

De hoofdstad...

...van Cambodja (aan de Tonle Sap rivier en aan de Mekong rivier) en een stad met een rijke geschiedenis, en vooral de recente geschiedenis is erg luguber; een regering die de dood van miljoenen landgenoten op zijn geweten heeft, onder een schrikbewind van Pol Pot en zijn Rode Khmer. Maar ook heeft de stad nog wat meer te bieden; oude tempels, het koninklijk paleis, eten van de straat, volle wegen en veel mensen op straat. Geen plek om te lang te blijven, maar je kunt je hier zeker een dag of 3 vermaken.

Het Tuol Sleng Museum

Ook bekend onder de naam: Gevangenis S-21, het gebouw waar tijdens de Khmer tijd (1975-1979) duizenden mensen (tegenstanders van de rode Khmers) gemarteld en vermoord werden. In het museum wordt duidelijk wat een gruwelijke tijd dit is geweest: In totaal hebben hier een 20.000 mensen de dood gevonden door marteling, uithongering of executie. In totaal hebben ongeveer 2 Miljoen (!!!) mensen de dood gevonden door toedoen van de regering, door ondervoeding, mishandeling en ziektes. In het museum zie je de martelkamers, de gevangenisruimtes en fotos van de mensen die hier gevangen hebben gezeten (waarvan maar een aantal het kon navertellen), erg luguber, allemaal.

Choeung Ek

In de zogenaamde Killing Fields van Choeung Ek (Hier zijn ook een aantal boeken en een film over verschenen: The Killing Fields) werden alle executies uitgevoerd welke opgedragen werden door Pol Pot en zijn handlangers. Ook hier zie je de gruwelijkheden duidelijk weergegeven, doordat de massagraven nog steeds zichtbaar zijn (nu slechts nog kuilen in de grond) en door de stupa (tempel, opgericht in 1988) die is opgericht met daarin duizenden schedels duidelijk zichtbaar. Ook hier krijg je dus weer de rillingen over je rug en vooral de wijze van uitmoorden laat je niet koud; ook vrouwen en kinderen, doodgeslagen om kogels te besparen en gedumpt in een grote kuil... Te gruwelijk voor woorden, vergelijkbaar met de daden van de Nazis.

Het koninklijk paleis

Midden in de stad, dicht bij de rivier, ligt het koninklijk paleis, de residentie van de koning. Op hetzelfde terrein zijn ook de troonzaal, de zilveren pagoda, een aantal bijgebouwen en de prachtige tuinen te zien... Het is echt een rust om hier rond te lopen, ook al zijn de helft van de tuinen en gebouwen afgesloten voor het publiek. Het lijkt erg op het koninklijk paleis in Bangkok (zie het verslag; Bangkok 1-10 feb), vooral ook vanwege dezelfde naam van de zilveren pagode Wat Preah Keo, vanwege (ook hier) het grote en heilige smaragden Boeddha beeld.
Ook in deze pagode is een beeld van een levensgrote Boeddha van massief goud, gedecoreerd met 9584 diamanten, met de grootste van 25 karaat... De vloer van de pagode is betegeld met 5000 zilveren tegels, ieder 1 kilogram wegend. Kortom, een indrukwekkend geheel, waar je zeker een paar uur rond kunt kijken.

Het Nationale Museum

Het nationale museum is interessant, vooral als je al in Siem Reap bent geweest (zie vorige verslag), want hier zie je alle beelden die voor restauratie naar Phnom Penh zijn gehaald en nu aan het publiek worden tentoongesteld. Het hele museum is dan ook vooral ingesteld op de Angkor- tijd, want in slechts 1 zaal is nog wat van de tijd daarna te bezichtigen.

En:

- Ook ben ik nog even langs het hoogste punt gelopen van de stad, de Wat Phnom, een temple op een kleine heuvel, heb ik even langs de rivier geslenterd en heb ik het Independence monument (onafhankelijkheid van de Fransen) bekeken. Mooie gebouwen en een redelijk drukke rivier.
- Ook ben ik hier naar een film geweest, The Haunted House..., een Cambodjaanse Thriller, die overkwam als een lachfilm...
- In vele steden is het duidelijk zichtbaar; mensen van het platteland die vaak niets te verliezen hebben en hun geluk in de grote stad komen zoeken. Phnom Penh is hier een erg duidelijk voorbeeld van, veel zwervers, straatverkopers, prostituees en veel, heel veel taxi, Toek toek en motorchauffeurs die je continu toeroepen: Hello! Hello! Motorbike? Smoke? (Wiet) lady? Soms om helemaal gek van te worden, maar met wat geduld kom je er wel...
Je moet trouwens ook weer flink afbieden met taxi's; ze vragen voor een ritje van een paar kilometer gerust 2 dollar (8000 riel), en na wat afbieden krijg je de rit voor 1000 riel! Een gigantisch verschil, en dan betaald een Cambodjaan maar 500 riel...
- Je komt ook hier weer steeds dezelfde mensen tegen: 2 Engelse meiden, met wie ik in Siem Reap al wat gedronken had, ook een Nederlands stel die ik in het paleis weer tegenkwam, toen ik samen was met dezelfde kerel uit Wales, ook bekend van Siem Reap.

- Er werd me hier ook weer een massage aangeboden. En dat werd een van mijn meest bizarre reisverhalen tot dan toe. Tijdens de massage bleek mijn volledige broek van de kapstok te zijn verdwenen. De deur was toch op slot? In mijn onderbroek door het gebouw, schreeuwend, 'where the fuck is my pants'. Ik hoopte wat indruk te maken...