Jakarta 26- 29aug

De busrit

Ik had dus gekozen voor de bus, en men had mij verteld dat het een rit van ongeveer 26 uur zou worden. Wel lang, natuurlijk, maar beter dan duur vliegen. Maar het zou toch wat langer worden: Woensdagochtend 11.00 vertrok de bus, vrijdagochtend 9 uur kwamen we aan!!! En dat met de benen bijna in de nek (de beenruimte is perfekt voor Aziaten...). Een lange busrit als deze was bijna een verslag op zich, met 6 keer pech onderweg; met een interessante manier om een vrachtwagen aan te duwen; met mijn buurman die me steeds wakker maakte, aangezien ik steeds op zijn schouder in slaap viel (Yes!, Hello?, Yes!) en als hoogtepunt de chauffeur die iemand finaal van zijn scooter af reed, vervolgens hard doorreed en zich over de zeik meldde bij een Pos Polisi (zaten we weer, een paar uurtjes). Het waren 2 erg zware maar toch zeker ook weer interessante dagen, en ik was blij dat ik aankwam in Jakarta, waar ik een kamer nam in Kresna homestay.

Festival

Ik viel met mijn neus in de boter: Er was feest op Jalan Jaksa (de toeristenstraat van Jakarta), eenmaal per jaar wordt in Jakarta een festival gehouden, en op de dag dat ik aankwam waren er voorstellingen en optredens in de straat. En ook de volgende dag kwam ik weer in het gefeest terecht, met Chinese draken; een Pencak Silat demonstratie (Indonesische vechtkunst); mensen in traditionele costuums; muziek; dans; het kon niet op! Met wat vuurwerk zou het helemaal af zijn geweest...

Batavia

Vanaf de havens aan de Java-zee in het noorden tot aan de buitenwijken in het zuiden is de stad (Door de Hollanders ooit Batavia genoemd) 25 kilometer lang. De hoofdstad van een groot land met een rijk en ook geweldadig verleden. Het centrum van de stad is het Merdeka-plein, een groot vierkant plein met een omtrek van ongeveer 3 kilometer, met rondom een paar bezienswaardigheden:

- Het monas. Dit monument torent hoog boven het centrum van de stad: het Merdeka (onafhankelijkheids) plein. De toren wordt ook wel de laatste erektie van Soekarno genoemd, is 137 meter hoog en de vlam op de top is verguld met 35 kilo goud! Je kunt het kleine museum in (maar dat schijnt niet erg interessant te zijn) en je kunt met de lift omhoog (maar er stond een gigantisch rij te wachten, dus dat heb ik ook maar overgeslagen). Wel heb ik wat door het park geslenterd, en steeds werd ik door mensen toegeroepen (Hello, Misterrr...) om even een babbeltje te komen maken en wat te eten en te drinken, en dat leek me wel een goed idee.

- Het nationale museum. Dit museum is erg mooi, alleen het gebouw is al een bezoek waard. Het verteld over het verleden van Indonesie, voornamelijk met voorwerpen als Hindu- en Boeddhabeelden en opgravingen uit de oude tijd.
- Je kunt er niet in, maar van de buitenkant is het een prachtig (spierwit) gebouw: Het presidentieel paleis met de zwaarbewapende beveiliging. Mooi om even van een afstand naar te kijken (de zwaarbewapende bewaking houd je wel op afstand)
- De Mesjid Istiqlal (onafhankelijkheid in het Arabisch). De grootste moskee van zuidoost Azie en zeker in de centrale gebedsruimte zie je wat een indrukwekkende constructie het is. Je wordt bij het naar binnen lopen meteen aangesproken en je krijgt een gids om je rond te leiden. Het gebouw biedt tijdens heilige feesten plaats aan 150.000 bidders...

Tempo Doeloe (de tijd van vroeger)

De wijk Kota is vooral interessant vanwege de nabijheid van de haven en de zichtbaarheid van het Hollandse verleden:
- De oude wachttoren genaamd De uitkijk. Die kun je beklimmen en dan heb je een mooi uitzicht over de stad en vooral de oude haven.
- Het Jakarta Historisch museum gevestigd in het oude stadhuis. Voornamelijk meubels en schilderijen en voorwerpen uit de tijd van de Verenigde Oostindische Compagnie, een mooi beeld van hoe onze voorouders hier hebben geleefd. ook zijn hier de kelders te zien waar mensen werden opgesloten, erg benauwde en lage hokken...

- De gereformeerde kerk, nu Gereja Sion genaamd, de oudste kerk in Jakarta. Gebouwd voor de Zwarte Portugezen (Kinderen van Portugese mannen en lokale vrouwen). Deze werden als slaven naar Batavia gebracht en kregen hun vrijheid als ze lid werden van de kerk...
- De kippenmarkt brug, de laatste ophaalbrug van Jakarta.
- Het maritiem museum, gesitueerd in een oud VOC-pakhuis. Dit was wat mij betreft het mooiste museum van jakarta, vooral omdat het veel verteld over de VOC-tijd: De VOC was opgericht in 1602 door Johan van Oldebarnevelt en stadhouder Prins Maurits om de handel met het oosten te coordineren. De organisatie werd geleid door zeventien personen, De heren zeventien genaamd, welke werden gekozen door de rijke handelaren. Toen in 1619 Batavia werd veroverd door Jan Pietersz Coen, begon de handel hier pas echt en werd Batavia de hoofd-handelsstad van het oosten.

Het afscheid

Ja, het afscheid was zwaar. 2 Avonden had ik doorgebracht in de kroeg op de hoek en hier had ik een groep Indonesiers leren kennen, en we hadden veel lol gehad: Chris, Suzy, Grace, Addy en Daisy werken allemaal in de toeristenindustrie, als je begrijpt wat ik bedoel. En voor het werk wat ze doen, komen (ook hier in Jakarta) weer de nodige toeristen op af. Maar ik wilde vooral een pilsje met ze drinken en samen lachen. En dat hebben we zeker gedaan. Mensen over de hele wereld weten hoe ruimdenkend Nederlanders zijn v.w.b. homofielen, prostituees en transsexuelen en waarderen dat. In Nederland mag je zijn wie je wil zijn, en dat is over de hele wereld bekend. En dat imago van ruimdenkendheid geeft je (als reiziger) toch wel een trots gevoel...

Met de trein naar Yogyakarta, met in de buurt de prachtige Borobudur tempels...