Bukit Lawang
Bij het kleine plaatsje Bukit Lawang (aan de Bohorok rivier) is het Bohorok Orang Utan Rehabilitatie Centrum gesitueerd. Vanuit hier wordt (onder het toeziend oog van het Wereld Natuur Fonds) toezicht gehouden op de regenwouden en worden Orang Utans, die ooit in gevangenschap leefden opgevangen en weer vrijgelaten in de natuur. Dat gaat niet zomaar, 2 maal per dag moeten de dieren in het oerwoud gevoerd worden.
In november 2003 heeft de streek een flinke tegenslag te verwerken gehad: Waarschijnlijk door illegaal kappen is een stuk berg naast de rivier afgebroken en in de rivier beland. Dit veroorzaakte een flinke vloedgolf waar honderden mensen aan zijn overleden. En nog steeds zijn de mensen bezig het dorp weer opnieuw op te bouwen, ondanks de ernstige afname in toerisme.
Als toerist kun je ook een jungletrekking doen, dan ga je met gids een paar dagen de natuur in en heb je de kans om echt wilde Orang Utans te zien en nog wat andere soorten van onze voorouders. Maar het zijn niet alleen maar apen, in de jungle leven bijvoorbeeld ook nog een 60-tal Sumatraanse tijgers...
Ik kon het weer niet laten en heb me laten ompraten door een gids (die een mooie prijs bood) voor een tweedaagse jungletocht. Samen met Yvonne en Chris uit Nederland en Maxence en Jerome uit Frankrijk gingen we al vroeg op pad op een dag die erg intensief zou worden. De gids had namelijk besloten om een pad waar ze normaal 2 dagen over doen in een dag te lopen (aangezien de kans op wilde dieren dan groter zou zijn), alleen dat was hij ons even vergeten te vertellen...
Het mooie van een zware trektocht is de voldoening die je voelt aan het einde van de dag, zeker aangezien we een wilde Orang Utan- moeder met kleine tegen kwamen (bananen inleveren, want een moeder met baby kan agressief zijn), een groep Gibbons en een aantal Thomas Leaf apen (voor wat meer info over de apensoorten kijk maar eens op www.apenheul.nl). En toen we de volgende ochtend wakker werden (aan de Bohorok rivier in het midden van het -dicht begroeide- oerwoud), werden we verrast door een hele groep langstaartmakaken die op de geur van bananenpannekoeken afkwamen.
Een grappige groep, we konden ze voorzichtig wat bananen en koekjes voeren (een beetje schichtig) en sommigen zaten ons maar wat aan te kijken. Erg apart, zoveel wilde dieren zo dicht bij. En als afsluiter zijn we met een vlot, gemaakt van vrachtwagen-binnenbanden, terug naar het dorp geraft. Een hele aparte ervaring, zeker op het moment dat de hele boel omgaat in een stroomversnelling. Dan voel je pas hoe sterk water kan zijn...
|