Afrika
Azië
Europa
Noord Amerika
Oceanië
Latijns Amerika
 
Shimkent 13- 14 apr 2008
 

Shimkent 13- 14apr


Leuk

Gezellig...Om half 6 de wekker (ja, het leven is soms zwaar) en de treinreis duurde 25,5 uur ipv de beloofde 24. Maar dat mocht de pret natuurlijk niet drukken. En het werd weer een trip uit de categorie: dat was me weer een treinreis.
Het was bijna meteen al erg gezellig, met opa en oma en een jonge vrouw en jonge kerel. Het was weer delen van eten en veel samen kletsen. En dan is het erg jammer dat je de taal niet spreekt, want ze hadden veel lol. Opa en oma (met superdikke glazen) waren flink tegen elkaar bezig, en de rest lag in een deuk!

s-avonds kwamen er plots 2 vrouwen bij zitten en die spraken allebei erg goed Engels. Mazzeltje. Zo konden we mooi bijpraten (met de hele groep) en konden we elkaar vragen en vertellen wat we de hele dag al wilden...

Njet, Herr Flick!

De politie voor een stationnetjeDe politie is zo corrupt als het maar zijn kan. Ze vragen regelmatig je paspoort en kijken je raar aan. Maar ik kan er goed tegen, ook tegen de mannen op de trein:

2 politieagenten maakten me wakker tijdens mijn schoonheidsslaapje (is hard nodig...;-)). Ik moest mee naar de kabine van de stewardess, de deur ging op slot... Daar wilden ze mijn paspoort zien en hoeveel (vreemd) geld ik bij me had.
Je werkt natuurlijk mee, en opeens was het duidelijk dat de jongere van de twee om een omkoping vroeg. Njet! antwoordde ik natuurlijk. Ok, alle zakken leeg, geen wapens? Geen drugs? (ons nieuwe Nederlandse imago). Ik heb niks te verbergen, maar ik ging vanaf nu wel voluit Nederlands praten, dat werkt lekker verwarrend...

En weer vroeg hij geld... Nee, heb ik zelf hard nodig, mijn vriend! Zijn maat had er al genoeg van, en wou dat hij stopte. Maar hij pakte mijn portemonnee en pakte er 1000 Tenge uit (6 euro).Opengevouwen visje, iemand? Ik lachte en zei op zijn Nederlands dat hij niks kreeg. Uiteindelijk (na ongeveer een kwartier) was hij mijn koppigheid zat en ik mocht gaan...
Sukkel, mij een beetje wakker maken..!

De trein bracht ons weer door prachtige landschappen, groener dan in het noorden, en de Kazachen kunnen toch eten! Niet normaal wat die naar binnen werken... En de volgende dag kwamen we om 8 uur in de ochtend aan in...

...Shimkent

Van alles te koop...Deze plaats was een stop aan de zijde route, totdat het bij gevechten neergehaald was en door de Sovjetten opnieuw is opgebouwd. En dat betekend: veel beton en weinig aantrekkelijks. Ze zijn hier vooral trots op Kazachstan's beste bier: Shimkentskoe
Ik was wel toe aan een wandeling en een van de jongens in de trein liep met me mee. In het stadje kwam ik al meteen langs een vreemd reklamebord: Cafe Ajax Amsterdam. En dat in Shimkent, Kazachstan...

Ik nam een bed in motel Bayterek Sapar, wat veel te duur was. Ik kwam bij de receptie een Singaporiaan (of Singaporinees?), Gary, tegen, en we hebben wat thee gedronken. Hij was op weg naar zijn bus, maar eerst hebben we nog wat boeken uitgewisseld en ik heb wat goede tips van hem gehad over Shimkent e.o..
Ajaks!!!In deze kleine stad bleek eigenlijk niet veel te doen te zijn op een leuke bazaar na: In een ruimte hadden ze weer de slagerij waar het (zoals gebruikelijk) naar verrot vlees stonk. Koeling is hier ook niet gebruikelijk... Maar de markt was weer erg gezellig. Met Kebap!

En:

Echte voetballiefhebbers- In 25 uur tijd maakt de trein (volgens het schema) 29 stops!
- Ik ging natuurlijk een pilsje drinken in cafe Ajax. Bleek en voetbal- kroeg te zijn (echt waar?) waar toevallig net live Manchester United tegen Arsenal begon. Van Persie tegen v.d. Sar, dus. En het werd erg leuk, toen een paar jonge gasten Engels bleken te praten en die wisten ALLES van voetbal. Ongelofelijk, ze wisten zelfs dat Roda uit Kerkrade komt... Het werd laat en v.d. Sar had gewonnen.

En toen met de Marshrutka naar de Samal- Avtovoksal (busstation), waar de bus naar Turkistan vertrok...