|
Tomo-2
 Op het treinstation kwam ik een oude bekende tegen, de Japanner Tomo (zie verslag Almaty), of zoals ik hem nog steeds noem: Tomo-2... Hij gaat dezelfde kant op als ik, bleek, dus we spraken af om in Urgench samen op te trekken...
De treinreis was heerlijk, in een coupe met 5 leuke dames, wat wil een mens nog meer... Dat ze wat Engels zouden kunnen spreken, misschien? Het gesprek viel nu wel erg snel stil, helaas, het praten ging al snel over in giebelen (wat de meiden betreft, dan).
1 van de dames wilde mijn bed inpikken. Helaas, dat gaat zomaar niet, en samen op zo'n smal bedje is ook niet alles ;-)...
|
|
De nachttrein
 We bleken weer met 8 personen in een ruimte voor 6 te zitten. 1 van de dames sliep in het bagage- rek en 2 sliepen op 1 smal bedje.
En de trein schudde als een Lada, en slapen ging dit keer dus niet erg gemakkelijk. Bij aankomst in Urgench hebben Tomo-2 en ik een Trolleybus gezocht. Dit was echt de aller- goedkoopste manier om naar Khiva te komen, maar niet de meest comfortabele. We mochten een uur lang staan met volle bepakking.
Maar we kwamen veilig aan en meteen viel mijn mond open van het prachtige stadje, Khiva.
|
|
Het durp
 En van de hoeveelheid toeristen die hier rond lopen. En meteen wordt zo een plaatsje dan een toeristenval. Driedubbele prijzen (mensen kijken nergens naar, betalen alles!), leugens en wat oplichterij (op kleine schaal en soms zelfs grappig) en iedereen wil wat van het toeristen- geld verdienen...
We hadden wel weer een erg goed hostel gevonden, Otabek, voor 5,5 euro incl. ontbijt. Ook kwam die dag een Hong Konger aan (Ben), en we hebben 2 dagen met elkaar opgetrokken. De naam Khiva is al eeuwen bekend als belangrijke stop op de zijderoute. Het stond vooral bekend om zijn slavencaravanen en barbaarse rituelen (wat je nu nog in de oude gevangenis van het dorp kunt zien). Het dorp had de grootste slavenhandel van centraal Azie...
De volledige oude stad is ommuurd en in zijn geheel bewaard gebleven.
|
|
Bezienswaardigheden
 Je kunt hier makkelijk een dag verloren raken. Door de vele toeristen zijn de toegangsprijzen hoog, maar je krijgt wel waar voor je geld. De prachtige Juma (vrijdag) moskee (omhoog gehouden door tientallen pilaren) en Juma minaret (die je kunt beklimmen). De Kuhna Ark (fort van de Kahns) met prachtig tegelwerk en de kleine gevangenis, waar je op afbeeldingen nog steeds kunt zien hoe mensen van de minaretten geworpen werden, op spiezen gepland en in zakken met wilde katten gestopt.
Een van de mooiste minaretten is overigens de Kalta Minor minaret. Een prachtig blauw betegelde lage, brede minaret wat het hoogste gebouw van de wereld (op dat moment) had moeten worden, alleen de opdrachtgever overleed...
|
|
Dekhon bazaar
 De vele moskeeen en de prachtige oude medressas (moslim scholen) bepalen het beeld van de oude binnenstad, maar het hoogtepunt was voor mij toch weer de grote bazaar...
Net buiten de muren van de stad, met een heerlijke sfeer. Er komen geen toeristen, want reisorganisaties krijgen hier geen vette commissies (mensen hebben geen geld om de reisleiders om te kopen), maar als je de bazaar niet gezien hebt, heb je toch echt het hart van de stad gemist. En je kunt er alles kopen! (voor lokale prijzen)...
|
|
Maar ook:
 - Als je goed afdingt kun je hier voor 3 euro eten en drinken. En lekker! Weer met heerlijke sambal. Mmmm
- Ik vroeg bij een restaurantje om het toilet. De man liep wel even mee en na 2 minuten lopen wees hij naar de sloot...
- Bijna alle autos in Oezbekistan zijn van Daewoo. Overal waar je kijkt Daewoo en soms een verdwaalde Lada.
Met de taxi terug naar Urgench en dan weer met een andere taxi naar Bukhara. 6 uur in de (deel)taxi voor 7,5 euro per persoon. Daar komt in nederland een taxi niet eens voor langs rijden. Samen met Tomo-2 weer naar een nieuw avontuur...
|
|