|
Met de Volga
 We besloten om met ons drieën samen vervoer te regelen en na flink onderhandelen vertrokken Jaap, Lenie en ik voor 400 Somoni naar Murgab. Maar de Volga die we hadden gevonden bleek een echte Russische auto, er moest elke 50 kilometer water in en bij elke stop moest hij worden aangeduwd. Maar de Koi- Tezek- pas op 4272 meter boven zeespiegel kwamen we toch mooi over. Weer veel politie- en legercontroles onderweg die of de chauffeur zijn papieren en/of zijn geld willen zien. Centraal Azië is niet alleen voor buitenlanders lastig reizen...
Weer een prachtige rit dit maal door de Pamirs. Met Yak- en andere kuddes, otters die steeds hun hol indoken als we langs kwamen. Met kleine dorpjes, prachtig gebergte en brede valleien. Echt prachtig, een mooie voorbode voor Murgab.
|
|
Jawohl, herr Flick!
 In Murgab moet je altijd langs OVIR (oude KGB- dienst voor migranten) voor je registratie. Ik had al een vermoeden dat mijn papieren niet in orde waren en dat zou ook zo blijken... De dame van dienst droeg een lange leren jas en hoge leren laarzen. Ze keek 1 seconde naar mijn papieren, haalde haar duim over haar keel (alsof het een mes was) en riep 2 keer: Problem..!!!.
Ze sprak, natuurlijk, geen woord Engels, onze Frau Helga en haar baas ook niet. Ik belde Ubaidullah van Meta (de reisorganistie waar ik al een keer was geweest) en hij was wel bereid om te vertalen. Ik ga echt niet dubbel betalen, vertelde ik ook aan Herr Flick von der Gestapo, ik heb al in Dushanbe betaald. Maar uiteindelijk toch maar wel... De boete aan de grens, zo werd me verteld zou minimaal 300 dollar zijn. Ik probeerde nog mijn trucje: Ik ben van de politie en ze werden wel een stuk vrolijker (zo gingen we uiteindelijk samen op de foto) maar ik moest gewoon betalen...
|
|
Ziekies
 En als toppunt werd ik ook nog eens flink ziek. Ik wilde antibiotica en vond ze ook op de bazaar, maar ik ken geen Russisch, en dat was de taal van de bijsluiter..! Dus ik naar de vriendelijke dokter van het dorp. Ook hij sprak geen Engels, en wederom bracht Meta de oplossing als tolk. Hij wilde graag een urinetest uitvoeren, maar hoe lang zou dat duren??? 5 minuten, was zijn antwoord!
Ik moest plassen in een jampot (Meneer, u heeft abrikozen in uw urine...) en vervolgens hield de dokter mijn plas tegen het licht: Geen probleem, zei hij, en dat was de urinetest... Prachtig!
De dokter wilde me allerlei pillen aansmeren, maar ik wilde alleen antibiotica, en dat hadden ze juist niet.  De goede man liep zelfs mee naar de bazar om de pillen te kopen, en vertelde me doodleuk dat hij moest gaan, want ze wachtten op hem voor een operatie waar hij mee bezig was (!!??!!).
Kosten, totaal: 5 dollar voor de dokter en 2,5 dollar voor de antibiotica.
Ik had eigenlijk een mooie trip gepland, met mountainbikes en paardrijden en slapen bij nomaden- families, maar alles viel in het water. Ik besloot om naar kirgistan te vertrekken. En na nog een dag met alleen soep en thee (shit happens, soms letterlijk) vertrok ik naar het noorden...
|