Afscheid
Tomo-2 ging naar Kyrgystan en ik naar Tadjikistan. Afscheid nemen, dus, en na wat onderhandelen over de prijs klom ik in het taxibusje die me naar de grens bracht. De grensovergang was een makkie, dit keer, ik heb zelfs nog even gezellig zitten kletsen met een Duits sprekende douanebeambte.
Ze liet voorzichtig doorschemeren dat ik wat papierwerk kon omzeilen door een kadootje voor haar en haar collega. Kwamen die laatste Oezbekistan Som- biljetten toch nog van pas...
Het onderhandelen gebeurt in centraal Azie weer bijna altijd met een glimlach, wat het weer leuk en aantrekkelijk maakt. Voor 3 dollar bracht een Tadjikistaanse taxibus- chauffeur me naar Penjikent.
Hij bracht me zelfs naar een wisselkantoor (waar de Tadjikistaanse Bart de Graaff werkte, echt waar...) en naar de Homestay (bij mensen in huis slapen) van Nematov Niyozkul. Ik had besloten om niet helemaal naar het noorden te gaan, aangezien het transport erg duur en erg zwaar is.
En voorafgaand aan het verhaal van Penjikent eerst een prachtige geschiedenisles:
|
Penjikent
Een klein dorpje dicht bij de grens met Oezbekistan, waardoor het vooral reizigers aantrekt. Meestal op doorreis, maar een dag blijven is erg aan te raden. Vooral vanwege de gezellige bazaar, de vriendelijke mensen en je kunt hier ook de heuvels in.
Gewapend met een zak fruit (dit keer kersen en kleine perziken) kun je hier lekker over de markt slenteren. Ik stopte voor wat Shashlik met brood en er kwamen 2 oudere mannen bij me zitten. De ene was leraar Russisch en sprak ook wat Engels. Erg leuk, want zo krijg je wat informatie over vanalles en nog wat.
|
En:
- Het geld heet hier Somani, maar je spreekt het letterlijk uit als Some Money...
- Centraal Azie is populair bij fietsers. Vooral nu richting de olympische spelen. Ik had al wat fieters ontmoet, en ook hier kwam weer een grote groep door het durpke.
- Ik had dan wel een eigen kamer en douche in het huis, maar s-avonds kwam toch de halve familie effe douchen. Ik denk dat de andere kamers geen warme douche hebben...
Een lekker diner, klaargemaakt door de moeder en de dochter en na een avondwandeling op tijd naar bed...
Het ontbijt was klassiek Centraal Aziatisch: Brood, rozijnen, yoghurt, zelfgemaakte jam (uitkijken, kersenpitten!) kaas en nog wat variatie.
En toen op naar het busstation..!
|