Fergana gebergte 31mei- 4jun

4 Dagen te paard

We hadden besloten om een 4- daagse reis te ondernemen van Arslanbob naar het Toktogul reservoir. Maar dan niet te voet, maar te paard, met horseman Faizu en zijn maat en gids Latchin dwars door het Fergana gebergte. 4 paarden en 7 personen en het leek wel een aflevering van The lord of the rings.
We hadden de kok ontslagen, want die was te duur (scheelde 50 euro p.p.), dus de paarden waren volgeladen met zelf gekocht eten en al onze spullen. Drinken deden we uit de vele riviertjes die we tegenkwamen.
Mijn paard heette Tor (wat in Kirgis rood betekend), maar voor mij was hij Thor (de Noordse en Germaanse god van de donder).

We reden en liepen door rivieren en door Jailoos (bergweides) en we riepen steeds Chu (lopen!) en Trrr (stoppen!)... Als het te steil op of neer ging, liepen we naast de paarden (de watjes). We zijn een dag helemaal natgeregend (en mijn tas is als een spons, dus alles wat doorweekt), en we sliepen 2 nachten onder de sterren en de laatste nacht in de schuur bij een boeren familie. We vroegen bij vertrek namelijk aan de gids of ze tenten bij zich hadden, waarop ze ja zeiden. Het bleek echter dat ze alleen een tent voor zichzelf hadden...

We kookten ons eigen eten (pasta en rijst) en baanden ons een weg over passen van bijna 3000 meter hoog, door sneeuw, weer en wind. Kortom, een fantastisch avontuur en een reis om nooit te vergeten, echt bijzonder...

Wist u dat?:

- Het geluid van poepende en plassende paarden hetzelfde is als die van de mensen? hhhhnnnnnnggg. Ze zeggen alleen geen aaahhh als het uiteindelijk gelukt is...
- Mannetjes paarden gek worden als ze vrouwtjespaarden zien? Er lopen hier veel half- wilde paarden rond en onze vrienden werden gek van verliefdheid.
- Sommige paarden (de mijne o.a.) soms tijdens het rijden gewoon gaan liggen in de rivier?

En toen weer verder

We werden op de 4e dag (na een erg prettig verblijf bij de boeren familie) bij een klein dorpje afgezet en met de lada gingen we naar een ander dorpje aan de hoofdweg en vanaf daar weer met een andere deeltaxi naar Bishkek. We waren kapot toen we aankwamen en we stonken 2 uur in de wind. Een douche, pizza en bier, dat is alles wat we nodig hadden.
En verder bestond ons 2 daagse bezoek aan het Ak-Say hotel in Bishkek vooral uit alle kleren wassen en heerlijk eten bij de Chinees.
Na 2 dagen vertrok ik dus naar de volgende stop, maar Mathias zat vast voor zijn visum voor Tadjikistan en Julien voor zijn Chinese visa. Zelfs een transit visum (max. 7 dagen) was waarschijnlijk niet mogelijk. Zelfs niet als hij alle tickets al zou boeken...

En:

- De douche- boy (een gast die naast de douches woonde) had, nadat ik had gedoucht, de deur op slot gedaan en ik zat dus vast. Ik roepen en lawaai maken, maar niemand reageerde. Dus ik maar begonnen met de deur in te trappen. De houten planken waren er al uit, en het slot compleet verbogen toen eindelijk iemand wakker werd en de douche- boy riep. Ik was weer vrij! en voor de schade voelde ik me niet erg verantwoordelijk, wie doet de boel nu op slot als je nog binnen bent..?