Met de Zweed Mathias dus onderweg, dit maal over goede wegen (dat was lang geleden!) naar Jalal Abad. In de guesthouse van Osh waren de laatste nacht nog meer mensen aangekomen en er gingen meer reizigers de kant van Arslanbob op, dus we deden het rustig aan en bleven een nacht in Jalal Abad. Want hoe meer personen, hoe meer vreugd en hoe lager de prijzen... We namen een nachtje in hotel Mul Mul. vlak bij een paar cafeetjes waar we lekker konden eten.

Jalal Abad is vooral bekend vanwege zijn helende warmwaterbronnen, maar die zijn bijna allemaal ingepikt door een Sanatorium. Het ligt wat buiten de stad en het sanatorium waar je dan bezoekt lijkt meer op een psychiatrische inrichting: lange lege gangen met af en toe een persoon die niets zegt, maar je wat aan zit te staren. Erg bizar...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

We besloten om maar te vertrekken en we konden meeliften met een groep tienermeiden die op schoolreis waren. Met 2 bussen vol gillende meiden, gingen we naar een plek waar mensen zaten te bidden voor vruchtbaarheid bij een andere bron, in de richting van Jalal Abad. We bedankten voor de lift en lopend door de stad hoorden we geluiden van een Kirgiz disco. Fantastisch, dansende tieners en zatlappen, op de muziek van de jaren 80. Maar na een paar uur was het bedtijd, we hadden een afspraak in...

We vonden een taxi (onderweg konden we proeven van de paardenmelk, erg zuur...), daarna een overstap naar andere taxi in Bazar Korgon (soort van liften, met mensen die toch naar huis gaan) en bij het stationnetje van Arslanbob kwamen toevallig net de andere reizigers uit Osh aan, een Nederlandse, 2 fransen en een Australier.
Arslanbob heeft de grootste walnoten- plantage ter wereld (zou iets zijn voor Charlie) van 11.000 hectare, onderdeel van het 60.000 hectare walnoten bos. Vanaf september verzamelen ze 1500 ton aan walnoten (met de hand) en ook nog eens 5000 ton aan appels, pruimen en pistache- noten.

 

 

 

 

 

 

Maar dit gezellig stadje is vooral bekend vanwege de prachtige omgeving, midden in het Fergana- gebergte. Met de gezellige bazaar, een stromende rivier, heerlijke homestays en vriendelijke mensen, midden in de bossen. Na een gezellige avond met de hele club wat eten, kwamen we de volgende dag uit bij CBT (community Based Tourism), waarbij lokale mensen in contact komen met toeristen en andersom. Met 3 man; Mathias, de Fransman Julien en ik, bleken we dezelfde plannen te hebben en we vertrokken de volgende dag te paard voor een onvergetelijke tocht...