Ons drugs- imago...
Na een dag wachten kon ik (met nog 7 anderen) in een Mitsubishi Pajero op weg naar osh. Onderweg zagen we nog een groep Marco- Polo- schapen (al lijken ze meer op rendieren) en kwamen we langs het prachtige Karakol meer. De rit is fantastisch, met 2 hoge passen van 4282 en 4655 meter hoogte. Je gaat net voor de grens het Pamir- gebied uit, en dan krijg je de grenspost met drugscontrole. Ze houden hier strenge controles vanwege de opium highway, de drugs- smokkel- route van Afghanistan naar Europa.
Terwijl ik in het kantoor van de grote drugs- controle- baas zat, doorzochten ze buiten mijn tassen. Als ik dit had geweten was ik er naar toe gegaan. Ze kunnen zomaar iets
vinden, en ga jezelf dan maar eens verdedigen... Vervolgens kwamen ze doodleuk met een souvenir die ik gekocht had in Oezbekistan aangewandeld. Kadootje voor mij? Vroeg de baas... Zeker weten van niet, kerel, die geheimzinnigheid hou ik niet zo van...
We mochten de grens over, maar stonden al redelijk snel weer stil, er was een complete modderberg de weg op komen vallen. We konden er met 4x4 niet doorheen, maar gelukkig kwam er net een Russische Kamaz- vrachtwagen aangeracet en die haalde het net. Hij maakte mooi een pad door de modder en nu kwam elke avonturier met een auto er doorheen gerost... Prachtig om te zien, oude Lada's met hun uitlaat pruttelend door de blubber.
En toen was ik weer een grens over, ik was in Kirgistan. In Nederland noemen we het land Kirgizië maar de rest van de wereld noemt het Kirgistan, dus dat doe ik hier voor de duidelijkheid ook maar.