Klaipeda 15- 17 sep 2014
Ik kocht (per ongeluk?) een
busticket bij Eurolines, maar dat was voor de normale prijs. Eurolines heeft me
nog nooit laten staan en bracht me ook dit keer netjes naar Klaipeda, aan de
kust.
Ik nam een bed in het Klaipeda hostel en steeds blijkt weer wat een
voordelen een hostel bied. Het personeel spreekt goed Engels, ze hebben
kaarten, verhuren fietsen en oneindig veel informatie voor je. En dan betaal je
een tientje per nacht voor een bed, dus dat valt erg mee.
Ik kwam vooral voor
de
Kursiu nerija, in het Engels Curonian Spit, een
landtong wat Litouwen verbindt met Kaliningrad, een los deel van Rusland, wat
tussen de Baltische zee en de Baltische staten in ligt. Ik had besloten om dit
gebied per fiets te gaan bekijken. Sofie, een leuke Duitse dame had hetzelfde
bedacht, dus fietste we de hele dag samen. Sofie was allereerst geïnteresseerd
in het huis van de Duitse Schrijver Thomas Mann, dus daar stopten we even om
een foto te maken. Ze mocht van haar oma niet thuis komen zonder dit huis te
hebben bezocht. Het was ongeveer 50 kilometer terug naar de haven waar we de
veerpont terug konden pakken en we fietsten en kletsen zo uren door het bos,
langs het strand en duinen.
Ik sprak Duits en Sofie sprak Nederlands. Voor
beiden een goede oefening, Sofie heeft veel familie in Nederland wonen. We
waren zelfs zo aan het kletsen dat we de hoofdattractie gewoon voorbij gefietst
waren; een groot stuk duinen wat eruit moet zien als woestijn. Helaas.
Als Charlotte en ik gaan fietsen, maak ik altijd een selfie van ons samen. Maar dat kon nu alleen maar door flink in te zoemen, helemaal naar Nederland, en Charlotte stond volgens mij op dat moment op Utrecht Centraal... Met een wintersjaal om?
Klaipeda
is zelf best een leuk stadje met de haven en kleine smalle straten met houten
huizen.
Ik moest al vroeg op want ik had besloten om de volgende stop als
dagtrip te doen. Dat wil zeggen; de bus (een grote touringcar die als stadsbus
werd gebruikt) pakken naar Siauliai, hier een lokale bus regelen naar Kryziu
kalnas (zie volgende verslag), dan de stadsbus weer terug naar Siauliai en dan
de tocht naar Riga. Een lange dag met veel reizen maar ik maak het mezelf wel
makkelijk door maar een kleine rugzak van 8 kilo bij me te hebben…