Heel Montenegro lijkt wel bergachtig, we slingerden ons door de bergen heen. Eerst via de hoofdstad Podgorica (waar we nog aan een rivier chique hebben geluncht) naar het Ostrog klooster, de heiligste plek van het land en een waar bedevaartsoord.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Pelgrims lopen de 2,2 kilometer naar boven op hun blote voeten, maar wij hadden uiteraard ons karretje.

 

 

 

 

 

Maar ook wij moesten nog een stuk lopen naar dit klooster wat mysterieus tegen de bergwand in een grot is gebouwd en waar de pelgrims voor de deur liggen. Fascinerend, werkelijk.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Daarna gingen we door naar de kust. We stopten bij Sveti Stefan, een prachtig eilandje wat helaas resort is geworden en daarna door naar een camping aan de Adriatische zee, in de buurt van Budva. Het was geen allerbeste camping, maar wel authentiek en dicht bij een paar strandtentjes waar we ’s-avonds nog wat koffie en thee dronken.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het eerste werk was de volgende ochtend naar de baai van Kotor, een van de mooiste baaien van Europa, met oude forten die hoog de bergen inlopen, oude ommuurde binnensteden, wandeltochten door de bergen en heerlijk eten. De foto’s zeggen wellicht meer dan tekst, het zijn eerst de foto’s van Budva, daarna de foto’s van Kotor.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En ja, in Budva hebben we lekker fout een tochtje gemaakt met de glass-bottom-boat. Hadden we wel mooi een boottochtje én we leerden de leuke Roemeense Diana kennen...