Overal aan de grens hadden we een makkie. Dus vroeg in de avond vonden we een parkeerplekje langs de hoofdstraat in Koplik. Niet ver over de grens en op een kruispunt naar Theth, waar we de volgende dag naartoe wilden. We stonden daar gratis en gezellig tussen de huisjes.

We aten alleen maar een salade en een soepje en gingen op tijd naar bed. En yes!; We waren in Albanië!

De volgende ochtend boodschappen doen om vanavond zelf te koken en dan op weg naar Theth. De weg was nieuw, maar door de regen en watervallen over de weg erg verraderlijk. Rustig aan, geen haast…

Het eerste huis wat we tegenkwamen, toen we dicht bij Theth waren, was meteen ook de camping die we zochten, camping Freskia. Gerund door een echtpaar en hun zoon, de andere zoon was deze week op bezoek, hij woont nu in Italië.

We zagen op buienradar (er was wifi) dat morgen de hele dag zou regenen, maar vandaag de buien zouden verdwijnen en we konden gaan wandelen in de bergen. We deden even een dutje en ontdekten dat begin van de middag de zon doorbrak en we een stevige wandeling konden maken.

We liepen tot iets boven het dorp, want we wilden wat rustig opbouwen en 2 uurtjes stijl omhoog en omlaag was voor nu prima.

Echt fantastisch hier! Lord of the Rings- achtig en we werden vergezeld door onze nieuwe vriendin, Schurftje, een straathond die op de camping aan was komen waaien en echt alles wat ze zag opat.

Op de camping was nog een Nederlands stel aangekomen met hun campertje, zodat we besloten om toch maar niet zelf te koken, maar samen met Nick en Anne van de kookkunsten van de moeder des huizes te gaan genieten. Rund met gegrilde groenten, kaasburek, een soort van Ajvar en een heerlijk honingtoetje, wat leek op Baklava. Mmmmm…

Mede door de regen hebben we die nacht bijna 12 uur geslapen en nadat we in de eetzaal ons eigen ontbijt hadden gemaakt hebben we afscheid genomen en zijn we vertrokken.

De bergen over, weer terug naar zeeniveau. Naar Shkodër, om precies te zijn.