Afrika
Azië
Europa
Noord Amerika
Oceanië
Latijns Amerika
 
Shkodër 29- 30 sep 2022
 
 
De rit door de bergen verliep soepel en we vonden een prima slaapplek in een hostel (Mi casa es su casa backpackers), in een 12-bed slaapzaal. Lekker ons eigen potje koken, kletsen met andere reizigers en natuurlijk in de avond een biertje in de bar.

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Shkodër heeft echter ook een groot kasteel en veel koffietentjes, dus we zijn na aankomst (en even zoeken naar een slaapplek) meteen gaan wandelen. Onderweg nog een Bossche bol kunnen scoren, of in ieder geval iets wat daarop lijkt en een prachtige moskee gezien met mooie muurschilderingen.

 

 
 
 
 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
Je ziet hier niet per se drommen met mensen naar de moskee gaan, maar met regelmaat hoor je de oproep tot gebed. Maar ook dan zie je weinig mensen naar de moskee gaan…
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ook kwamen we nog langs een wijk met golfplaten- huisjes en veel donkergekleurde mensen. Het is een volk wat lijkt op Roma- reizigers, maar deze groep komt van origine uit Egypte, in plaats van uit noord- India.

 

Toen we in de ochtend vertrokken waren we nog lang niet in Tirana, onze volgende slaapplaats, we wilden eerst nog wat bijzondere plekken onderweg zien.

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Lac (spreek uit als Latsj)

Het mooie van Lac is dat je het bijna niet kunt vinden, het is dan ook niet bedoeld voor toeristen, maar voor mensen die op bedevaart zijn.

 
Lange trappen, helemaal van onderaan de berg, echt indrukwekkend als je dat ziet.

 

Er zijn speciale plekken om kaarsen te steken en onderweg naar boven staan overal kaarsenverkopers zodat je je goed kunt voorbereiden. Mooi om te zien dat zowel een beeld van een monnik met een kind, als bijna alle beelden en schilderijen versleten zijn door alle aanrakingen van de pelgrims.

Onderweg een gebakken eitje met ui en kaas (onder een afdakje voor de zon) en dan door naar de volgende stop

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Kasteel van Kruje

Het kasteel is prachtig en wordt momenteel gerestaureerd.

Het is gebouwd als verdediging tegen de Ottomanen door de grote Albaanse held Skanderbeq, hij hield de oude Turken heldhaftig tegen.

Niet lang daarna kwamen ze toch door de Balkan gestormd, dus het verzet was maar tijdelijk. Vandaar zelfs een moskee op de terrein.

 

 
 

In de Dolma Teqe werden we rondgeleid door een vriendelijk oud mannetje, die met een begrijpelijk Italiaans nog wat vertelde over de Soefi’s die dit huis bouwde.

Hij liet ons de Arabische tekeningen zien en we kregen ieder een struikje Rozemarijn mee als aandenken.

Hij kreeg van ons uiteraard een leuke fooi, waar hij niet om vroeg maar wel had verdiend.

 

Het was nog maar drie kwartier rijden naar hoofdstad Tirana, maar daar nog wel anderhalf uur zoeken naar een hostel…