|
Duivel's Vinger
 Dit zou de laatste volle dag in de Altay al weer worden, en we hadden bedacht vandaag een wandeling naar een waterval te maken, ook weer een excursie.
Nadat we wat te eten gevonden hadden zijn we dit gaan opeten in het barretje vooraan bij de camping. Terwijl we daar zo zaten kwam de tolk van Leon ons al weer opzoeken, hij had namelijk gisteravond beloofd vandaag op de foto te gaan met de niet-Engels sprekende Russische...
Toen bleek dat de excursie naar de waterval niet doorging, maar er zou om 6 uur wel een andere wandeltocht zijn, naar de Duivel's Vinger. Dit is een rotspunt langs de Katun- rivier. Om 6 uur verzameld, en toen gaan wandelen. Het eerste stuk was nog goed te doen, dit was namelijk nog vlak. Na een minuut of 10 werd het echter toch wel iets serieuzer, hadden we de eerste helling voor ons liggen. We moesten zo nog een paar hellingen op en het werd uiteindelijk een hele klim, totdat we uiteindelijk het doel van de wandeling voor ons zagen liggen.
|
|
 Het uitzicht hier was prachtig, aan de ene kant de Katun rivier, aan de andere kant de glooiende heuvels. Toeval of niet, maar de Russin die zo graag met Leon op de foto wilde was ook bij deze excursie. Leon kon er dan ook niet aan ontsnappen om nogmaals met haar op de foto te gaan, dit keer zonder Michiel. We werden ook gelijk weer uitgenodigd door haar voor de disco, maar Leon hield hier toch maar even de boot een beetje af.
|
|
 Toen weer aan de terugtocht begonnen en Kristina liep voorop. Het tempo was voor ons echter best gunstig, nu konden we namelijk nog eten in de kantine van de camping, want die was maar tot half negen open.
Ook dit keer was het eten weer goed en goedkoop, we kregen Plof (Pilav).
|
|
Disco en wodka, II
Michiel bleef nog even achter in het huisje toen Leon naar de disco ging. Ver kwam hij in eerste instantie echter niet want hij werd al gelijk weer opgehouden door "de tolk" en haar vriendin. (we weten haar naam niet meer, vandaar "de tolk").
 Leon heeft zich vervolgens los weten te worstelen uit het gesprek en is doorgelopen naar de disco. Daar zou ook Anja naar toe komen, en inderdaad, dat duurde niet lang. Net aan het tafeltje zittend, met nog een collega van Anja, Oksana, kwam Michiel er ook weer bij. De wodka verscheen ook weer op tafel.
De collega van Anja, Oksana, kon helaas geen Engels, en wij geen Russisch, dus ging het hele gesprek eigenlijk via Anja, maar de gezelligheid was er niet minder om. We gingen hierna weer naar de volgende disco (ook in de open lucht). Ook hier werd er weer wodka gehaald. Terwijl Michiel en Oksana stonden te dansen kreeg Leon op een gegeven moment bezoek van een Duits sprekende Russin. Ze vertelde dat ze duits studeerde, en het ging haar erg goed af, die taal. Door het accent en het hoge stemmetje van haar leek het afentoe wel of Leon met Heidi aan het praten was. Za zdarovja!!
|
|
Terug naar Novosibirsk
 Na een korte nachtrust was het -veel te vroeg- al weer tijd om op te staan, te douchen en uit te checken. We hebben genoten van de paar dagen in de Altay, de mooie natuur, de vriendelijkheid van de mensen, en de Russen op de camping, het was allemaal geweldig!
|