Met de trein
Volgens andere reizigers wellicht de mooiste stop in Bulgarije, dus dat moest ik zien. De prijs voor de trein rechtstreeks vanuit Boekarest zou 40 euro kosten (!), dat is erg veel voor hier. Ik had nu mijn ticket tot net over de grens (makkie, trouwens, 2 keer paspoortcontrole en verder...) naar Ruse. De grens tussen Roemenie en Bulgarije gaat (bijna altijd) over de brede Danube rivier.
In Ruse heb ik een busje gepakt naar Veliko, en zo spaarde ik 18 Euro uit en was ik 1,5 uur eerder op mijn bestemming.
Je vraagt je wel meteen af of hier wat meer gehandeld en gesjacherd wordt. Taxichauffeurs die je op het station aanroepen met: Miesterr, Miesterr, no bus today, take taxi!!! komt me toch wel weer erg bekend voor...
|
Hostel Mostel
De bestemming bleek Hostel Mostel te zijn, en ik werd als een koning onthaald. Er waren nog 2 andere reizigers, de Trukse Daphne en de Japanner Daitshi. Inclusief in de prijs van 10 euro zit ontbijt (met alles erop en eraan, inclusief heerlijke melk), een omelet en een pilsje s-avonds en 24 uur gratis internet.
Maar dat was nog niet alles, de medewerkers (rechts) kwamen aan met wijn, gezoute ham en popcorn. Wat een gastvrijheid en een goed begin is het halve werk...
|
Veliko Tarnovo
Veliko is vooral bekend om het gigantische Tsarevets fort, wat over de stad uit kijkt. Echt een enorm bouwwerk, wat neergezet is tussen de 5e en de 12e eeuw, door Thraciers, later bijgebouwd door de Romeinen en de Byzantijnen.
Het begint met een lange oprit naar de hoofdingang, en in het fort staan de overgebleven (ruines van) 400 huizen en 18 kerken. Ook een gerestaureerde wachttoren, het koninklijk paleis, de Baldwin toren (met prachtig zicht over de stad en het fort zelf.
Maar de hoogtepunten zijn het Patriachisch complex met prachtige muurschilderingen en de executierots, waar veroordeelden boven de Yantra rivier naar beneden werden gestort. En als je daar (met hoogtevrees!) naar beneden kijkt; Shiiiiiiiit!
|
En verder...
...heeft de stad nog wel meer te bieden, zoals het gigantische Asenevs monument, oftewel het 4- koningen monument. En het Gurko- straatje, wat al zo oud is als de stad zelf. Smal, met kinderkopjes en prachtige uitzichten over de slingerende Yantra rivier, die zich door het dal van Veliko werkt.
Ook in de omgeving van Veliko is genoeg te beleven, met lange op- en- neer wandeltochten, fietstochten en je kunt ook paardrijden.
Het paardrijden bleek in een andere stad en voor de fietstochten bleek geen kaart, maar voor een flinke Hike had ik al een kaart gekocht. Maar de ochtend dat ik wilde gaan lopen had het flink gesneeuwd, en als je niet kan zien waar je je voeten neerzet op deze paden dan kun je zomaar een enkel verzwikken, dus ben ik gaan pakken en door een prachtig wit stadje vertrokken...
Wat ook opvallend is, zijn alle rouwadvertenties in de stad. Op elk huis en elke lantaarnpaal hangen brieven met fotos van overledenen.
Ja- knikken in Bulgarije betekent nee en nee- schudden betekent ja (!?!)... Erg verwarrend, en ook erg grappig. Ik vroeg in het restaurant om de rekening, en ze schudde nee! Hoezo, waarom niet?, dacht ik bij mezelf, maar dacht gelukkig op tijd aan de Bulgaarse tegenstrijdigheid.
Met de bus, dit keer, op naar de hoofdstad, Sofia...
|