Afrika
Azië
Europa
Noord Amerika
Oceanië
Latijns Amerika
 
Van 7- 8 mrt 2008
 

Van 7- 8mrt


1250 kilometer

Met dorpjes in de valleienVan is vooral bekend vanwege het meer waar het aan ligt en het kasteel van Van. Met de nachtbus (22 uur, 1250 kilometer) rechtstreeks vanaf Ankara. Met onderweg een legercontrole. Van iedereen werd de identiteitskaart ingenomen en van mij mijn paspoort. Een kerel moest zijn spullen pakken, de bus uit en de bus moest zonder hem vertrekken...

Wederom een onaangekondigde overstap, dit keer in Tatvan. Ik heb in Turkije nog geen agressiviteit gezien, tot nu toe dan, een chauffeur werd door zijn collegas tegen zijn oren getikt, en het bleek onze chauffeur te zijn... Van adrenaline reed hij nog zijn deur aan gort tegen de stoeprand maar verder ging het wel ok.

Vitamines? En rond het middaguur kwamen we aan in het centrum van Van en nam ik een nachtje in een goedkoop hotelletje. Daarna meteen naar het meer...
Het meer is mooi aan de westkant, en vooral prachtig om te zien vanuit de bus. Bij Van is het meer eigenlijk alleen maar mooi als uitzicht vanaf het kasteel...

...van Van

Het kasteelIets ten westen van het stadje ligt dit kasteel bovenop de rots met aan een kant uitzicht over de stad en aan de andere kant over het meer. Een mooie tocht er al naar toe, met een goed zicht op de buitenwijken van de stad...

Een flinke klim en dan zie je aan de zuidkant van de rots de ruïnes van de oude stad. Met een aantal stijle rotsen dat ik er even de rillingen van kreeg. Zittend aan de oostkant kijk je uit over de stad en door de akoestiek van de bergen rondom de stad kun je elk geluidje horen. Erg bijzonder.... Veel mensen komen hier ook om te piknikken en ik werd door een stel uitgenodigd om mee te komen eten. Maar de mensen hadden zelf niet veel, alleen de halve tomaat mocht ik ECHT niet weigeren.

En:

Lekker in de zon... - Er is een speciaal restaurant in de stad die (volgens de Lonely Planet) schapenkop zou serveren. Helaas niet op de avond dat ik er was, maar de linzensoep was voortreffelijk... Met pittige pepertjes en brood.
- Het oosten van Turkije is zo anders dan wat ik tot nu toe heb gezien, het zou net zo goed een ander land kunnen zijn. Mannen en vrouwen lopen hand in hand over straat, en dat valt meteen op, dat zie je normaal niet. Ook zijn s-avonds veel vrouwen op straat en zitten in restaurants. En dat terwijl het oosten juist strenger Moslim is...

- Veel Koerden leven hier. De paspoortcontrole was waarschijnlijk een oorzaak van de oorlog in Noord- Irak tegen de Koerden. Mijn hoteleigenaar (een erg leuke vent) en zijn vrienden boden me s-avonds een paar koppen Chai aan en we raakten aan de praat (met handen en voeten) over politiek en nog veel meer. Wilders crazy, Bush crazy zei ik en een van de mannen voegde eraan toe: Clinton no crazy: Monica Lewinsky en maakte tegelijkertijd een gebaar met zijn handen, die ik maar niet zal uitleggen... Lachen!
Van boven naar beneden: De bergen; de smog; de stad; de oude verdedigingsmuur; mijn stinkschoen... - Mijn schoenen stonken. Wellicht door de poetsman in Istanbul, die iets terug wou doen voor de winterjas die hij van me had gehad (en toen wou hij toch nog geld!) en als een wilde met een vreemd goedje begon te poetsen.
Ik kreeg van mijn moeder de tip om een doek in azijn te laten weken en dan een nacht in mijn schoenen te laten staan. Het hielp wel!

Maar twee uurtjes met de bus, naar Dogubayazit, aan de voet van de hoogste berg van Turkije...