Pas laat in de middag kwamen we aan in het vreemd aandoende toeristendorp, Punta del Diablo. Overal vakantiehuisjes en hostels, maar bijna geen toeristen. We hebben echt even moeten zoeken voordat we iets vonden wat überhaupt open was, maar toen troffen we het wel.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

We vonden een kamer bij een Argentijns stel waar ook een stel Fransen met dochter verbleef in het Vente al Diablo hostel. Er was een supermarkt in het dorp, vlak bij het strand, en we konden gebruik maken van de keuken. Pasta met tomatensaus hadden we in elkaar geflanst en het was prima te downloaden.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

We dronken een paar wijntjes en kletsten wat met de anderen en toen lekker pitten. De volgende dag een prachtige wandeling over het strand langs de ruige zee naar een vuurtoren met hagedissen bij het hostel, vogels en een aangespoelde dooie zeeleeuw.

 Gezallig!

 

 

 

De middag weer lekker chillen, kleren wassen en bijkletsen en ’s-avonds uit eten. We kozen een restaurantje met de slechtste prijs-kwaliteit verhouding tot nu toe. Maar we hebben dan ook -1 euro fooi gegeven… ;-)