Afrika
Azië
Europa
Noord Amerika
Oceanië
Latijns Amerika
 
Nasca 11- 13 mei 2006
 

Nasca 11- 13mei


De woestijn

Weer door de woestijnMet de dagbus vanuit Lima naar Nazca, beroemd om zijn Nazca lijnen in de woestijn. Maar de bus was wat later, doordat de aandrijfas ineens wat scheef onder de bus stond. Zodoende werd ik door de chauffeur in het donker een eind buiten het centrum afgedropt. Meteen maar de eerste hostel genomen en na een bord met friet, kip, rijst en groenten gaan pitten. De volgende dag vroeg op, uitchecken en een bed genomen in een goedkoop hol met soms warm water, zoals het hoort... En ook maar meteen op zoek naar de hoofdattraktie:

De Nazca lijnen

De woestijn rondom Nazca zijn volgetekend met figuren (in totaal 500 vierkante kilometer), met afbeeldingen van vooral dieren. De meest bekende figuren die de Nazca-vlakte sieren zijn de spin, de aap, de kolibrie en de walvis. Opmerkelijk dat er van een Walvis een tekening is, het is namelijk een dier wat onbekend was voor de inlandse Nazcanen. Naast deze dieren zijn er ook ‘landingsbanen’ te vinden, of de tekeningen lijken er erg op, waardoor er door sommige dromers gespeculeerd wordt dat de lijnen door UFO´s gemaakt zijn... De handenOp zo’n 460 tot 670 meter hoogte boven de zeespiegel zijn dus deze lijnen te vinden en het meest opmerkelijke van deze lijnen is dat je ze alleen vanuit de lucht kunt zien (daardoor zijn ze pas vorige eeuw ontdekt), dus ook al kun je ze maken, wat is het nut, als niemand ze kan zien... Maar dat is nog steeds niet bekend, ook niet WIE de lijnen nou eigenlijk gemaakt hebben.
Interessant dus, en voor mij reden genoeg om ze te gaan bekijken. Je kunt dat eigenlijk op 2 manieren doen, met de voet of met het vliegtuig. Eerst maar eens een bus gepakt naar de Mirador, een ijzeren toren, waar je de handen en de boom kunt zien. Niet erg duidelijk, maar ik had ze in ieder geval gezien. Nadat ik liftend terug naar Nazca was gekomen, kreeg ik toch wel zin in MEER. De 2e optie is dus met het vliegtuig, maar dat zou 50 dollar zijn, was mij verteld. Tijd dus voor een besluit... Maar eerst nog even dit:

Cerro Blanco

Sterk omhoog...De hoogste zandberg ter wereld (2078 meter boven zeenivo) en daar kun je met een snowboard vanaf (helemaal vanaf de top). En dat noemen ze dan Sand- boarden. En als je hier dan toch bent, dan moet je dat natuurlijk doen... En het werd een fantastische (en vermoeiende) tocht. Eerst 3 uur bergop wandelen, met het laatste uur in los zand. Samen met 2 Engelsen en 2 Zwitsers... En toen begon het, het sand- boarden, en het viel me erg me, het was veel makkelijker dan ik had gedacht (zeker als je die stijle hellingen zag). Ik kon redelijk makkelijk zelf mijn snelheid bepalen, en soms racete ik naar beneden. Toen nog een 1,5 uur terug naar de weg lopen en dat was het einde van een zeer geslaagde ochtend. De hele tocht begint namelijk al om 4.45 in de ochtend, toen ik werd gewekt en om 12.00 uur ben je al weer terug. ...En dan weer hard naar benedenEn onderweg voel je al waarom je zo vroeg begint. Het zand is op het einde zo heet, dat je het bijna niet meer met je handen kunt aanraken.

En toen nog het besluit: ga ik vliegen of niet, en het werd nee! Om het simpele feit dat ook de Zwitsers (net als de Japanse in Cusco) het niet erg indrukwekkend vonden, en dan houdt deze krentekakker (of is het krentenkakker?) het geld liever op zak...

De stad

5 Moeders op het podium met Mickey Mouse en een clown...De stad zelf is niet erg indrukwekkend. Wel interessant is het Museo Didactico Antonini, vooral vanwege de voorstelling van opgravingen en voor de miniatuurwergave van de lijnen... Ook waren er al wat feestvieringen voor moederdag, met de meest vreemde optredens... verder is er niet zo veel gebeurd, hier, tijd om weer te nokken.

En de reis ging dit keer naar de laatste stop in Peru, Arequipa!!!