Afrika
Azië
Europa
Noord Amerika
Oceanië
Latijns Amerika
 
Riobamba 15- 17 jan 2010
 
Riobamba 15- 17 jan 2010
 
Wederom in het hooggebergte van de Andes, en ook volledig omringd door bergen tot 6000 meter hoogte. Een prettig en leuk stadje, met oude gebouwen uit de Spaanse tijd, maar vooral met de mooie natuur...
 
De trolleybus bracht me vanaf een park bij mijn hotel in Quito naar een volgend station, vanwaar een volgende trolleybus me naar het grote busstation bracht (iedereen wijst je de weg en sommigen lopen zelfs mee). Hier vertrok meteen een bus naar Riobamba, 4 uur in de bus door de prachtige bergen met afgelegen dorpjes.
Normaal pak ik nooit taxis, maar hier is het zó goedkoop dat het de mooite niet waard is om een bus te zoeken naar het centrum, voor 1 dollar werd ik recht voor mijn beoogde hotel afgezet.
Dit was wel een érg griebus- tentje, zelfs voor mijn standaarden en voor 2 dollar meer nam ik een mooie kamer in hotel ´Los Shyris´.
 
 
 
 
 
Fietstocht
 
Ik had mijn zinnen gezet op een treintocht langs de bekende ´neus van de duivel´. Maar de trein was al de hele week volgeboekt! Ik heb tóch gereserveerd voor de 22e, dan gooi ik mijn reisplannen maar wat om...
Mijn volgende doel was een fietstocht door de bergen, vooral aangezien er geen reisagenten meer aan ´Paragliding´ doen, dat was namelijk mijn eerste keus...
Ik had een drietal agenten gevonden met leuke tochten, maar er zijn erg weinig toeristen, op het moment. Dus de fietstocht ging helaas niet door, maar de entertainment zou uit een onverwachte hoek komen, dit keer...

De mèrt

Zaterdag is lokale markt in de stad en dan komen mensen vanuit de bergen en uit kleine boerendorpjes om hun waar te slijten. Fantastisch!!! Ik heb mijn ogen uitgekeken, álles wordt verkocht, groenten, fruit, kleren en alle soorten dieren; levend, of gebraden.
Het meest bijzondere was een soort knaagdier die ik niet thuis kon brengen (het leek een grote rat), en die lag met zijn ingewanden naar het publiek gericht. Een delicatesse?
De markt concentreert zich rond een groot overdekt plein, maar op zaterdag staan de omringende straten voller dan vol, en het verkeer heeft alle begrip...
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Verder:
 
- Het Museum van religieuze kunst was echt een aanfluiting, eerst willen ze naam, land en paspoortnummer van je weten en nemen ze een foto van je. Vervolgens willen ze je tas in bewaring en een scan van je vingerafdruk maken (!!!). Ik had al betaald en die laatste 2 dingen heb ik geweigerd en ben gewoon naar binnen gelopen. Een vingerafdruk voor een museum? Iets tè prive, dacht ik zo...
- Het 21 april- park geeft uitzicht over de hele stad. En rond het park begon een lange optocht, met een dansgroep uit elke Barrio (stadswijk). Echt prachtig, een tiental dans- en muzieksoorten achter elkaar.
 
 
 
 

- Mensen hier zijn erg vriendelijk. Als je even in het park op een bankje zit heb je binnen een seconde een mooie glimlach te pakken en binnen een minuut ben je met iemand in gesprek. Het gaat dan op half Spaans en half Quichoa, de lokale taal.
En dat een keer met een man met nog maar 3 tanden in zijn mond, bijna onverstaanbaar. Maar je komt er altijd uit...
- Mijn camera is kapot, dus ik moet het met mijn telefoon zien te redden. Het nadeel is dat deze niet zo´n mooie fotos maakt, het grote voordeel is dat niemand ziet dat je een foto van ze knipt, veel mensen hebben daar namelijk een hekel aan, maar nu merken ze niets.
 
Maar 2 dagen was genoeg, op naar de kust...