Utila 6- 9 dec 2009

De 'Bay' eilanden

Utila is de kleinste van drie populaire 'Bay' eilanden, aan de Caraïbische kust van Honduras. De laatste tijd reis ik vooral vaak samen met vrouwen, om een of andere reden, en dat was ook nu weer het geval.
Sarah (Australië), Pauline (Nederland) en ik wilden alledrie gaan duiken, al hadden we wel andere wensen.
Ik wilde een paar vrije duiken gaan doen, Pauline wilde haar 'Divemaster' certificaat gaan halen en Sarah haar 'Advanced'. PADI is het meest internationaal geaccepteerde certificaat, met dat diploma mag je overal kopje onder.

Sarah en ik namen een bed in de slaapzaal van Alton's Dive Shop en Pauline wilde wat voor zichzelf, want die was van plan een week of 7 te blijven. 's-avonds dronken we wat 'rummonades' en een paar pilsjes, maar toen op tijd naar bed, de volgende dag weer vroeg op...

Populair

Honduras is een populaire duikbestemming, velen doen hier ook een cursus omdat het erg goedkoop is. Maar vooral kom je hier voor het prachtige koraal en de vele vissen...
Door overmatige haaienvangst zijn deze dieren echter bijna verdwenen, en daarmee ook andere vis- en zoogdiersoorten, en dat betekend niet veel goeds voor het toerisme, volgens de instrukteurs.
Ook de financiële crisis en de politieke onrusten van de laatste maanden zijn erg slecht voor het toerisme, en wat voor mij een 'goedkoper duikplekje' betekend is voor de mensen hier 'een financiële klap'. Daar moet je soms wel even bij stilstaan...

De 'duikboot' vertrok naar de andere kant van het eiland, naar open zee, waar het duiken beter is. Het zicht was ook uitstekend en de rotsen hier zijn een prachtige gewaarwording. Overal kun je tussen de rotsen door zwemmen en zelfs kleine grotten inzwemmen. Hier leven vaak de interessante beesten. Maar vooral het koraal en de vele vissen trokken de aandacht, want op een Murene en een kreeft na was de grote vis niet aanwezig. Twee mooie duiken gemaakt, en een mooie rondvaart gekregen rond het eiland.

Ik had wat verstopte kanalen tussen mijn oren en neus, dus het klaren (de druk van je oren afhalen) ging wat moeilijk en ik was misselijk elke keer dat ik bovenkwam, dus ik besloot het hierbij te laten. We besloten om 's-avonds wat te gaan drinken en dat zou geen half werk worden.
In een lokale kroeg/duikschool was eerst een 'pub- quiz' en daarna op stap met een man of acht, waaronder de erg gezellige Frederike en Erika uit Leiden.

En toen ik de volgende ochtend wakker werd, waren neus en oren weer helemaal open, echt waar, en ik besloot een dag langer te blijven. O.a. om ook nog een wrakduik te doen. Sowieso is het een heerlijk eilandje, waar je makkelijker langer blijft.

Wrak

Eén van mijn favoriete duiken is de wrakduik en die van Utila is echt fantastisch. Een oud vrachtschip, waar je het ruim in kunt zwemmen en door de stuurhut heen kunt flipperen, met in de stuurhut erg bijzondere (en bizarre) voorwerpen.
Een fiets op het dek en een doorkijk onder het schip maken het helemaal af en dat allemaal op 30 meter diepte. Echt een spektakel. ik was blij dat ik deze duik alsnog heb kunnen doen.

Hasta la pasta

Het moment van afscheid was gekomen en het was ook meteen het afscheid van Sarah en Pauline. De volgende ochtend vertrok de boot weer vroeg naar het vasteland. Het was de boot van Alton's duikshop, want de ferrie had pech en zou wel eens voor een paar dagen uitgeschakeld kunnen zijn.
Ik besloot nog een nachtje in het Banana Republic Guesthouse te blijven, want ik wist dat ze daar supersnel draadloos internet hadden en ik was de laatste dagen weer lekker lui geweest, tijd om aan de verslagen te werken.
De volgende ochtend de eerste bus naar het zuiden voor wat meer Honduras- avontuur...