San Cristobal 10- 12 nov 2009
San Cristobal de las casas 10- 12 nov 2009
In de bergen
Ja, je
verplaatst je hier makkelijk naar extremen, zo lig je nog 25 meter onder zeeniveau,
en zo zit je weer op 2200 meter. Dat is Mexico en de afwisseling is erg
lekker. Puerto was ruim 35 graden en hier is het zó koud en nat, dat ik
een regenpak heb moeten kopen.
Maar verder niets te klagen. Het stadje in de bergen is erg bijzonder, vooral vanwege de omgeving.
Indígenas
Zo
noemt men de oorspronkelijke bewoners van Latijns Amerika.
En de streek rond San Cristobal, in de bergen, staat vooral bekend
vanwege deze 'Indianen'.
In het
Museo de la Medicina Maya leer je wat meer over de tradities van de Maya volkeren, waar hier vooral de Tzotzil en de Tzeltal mensen de bergen bewonen.
Je
kunt meerdere dorpjes in de omgeving bezoeken, en samen met 3
Francaises heb ik een gids en 5 paarden geregeld en zijn we een dag
naar San Juan Chamula gegaan. Erg traditioneel; mannen met sombrero's en cowboyhoeden
en mensen dragen schapenvellen tegen de kou. Maar het meest bijzondere is de kerk
van het dorp.
Hier
worden nog steeds vele rituelen uitgevoerd, Cola gedronken (boze
geesten verdwijnen door het boeren), kippen geofferd (er lag er een
voor het altaar, geen bloed,
dus buiten geslacht) en hard geneuried
voor de geesten.
Christus is in ruime mate vervangen door St. Jan de
Baptist en de hele kerk is verlicht (en verdonkerd) door duizenden
kaarsen en de rook die ervan afkomt. De hele vloer is bedekt met
dennenaalden en je mag rondlopen,maar zéker geen fotos maken.
Een van de meest bijzondere religieuze plaatsen die ik ooit gezien heb.
En:
-
In San Cristobal zijn de reizigers nogal lui. Ik sliep weer in een
slaapzaal en dan ontmoet je weer erg veel mensen. Elke avond filmpje
kijken in de tv- ruimte, relaxen en wat bijkletsen.
- Het hostel (Rossco backpackers) had ontbijt, Wi-fi en een relaxte sfeer, alles inclusief in de prijs van 6 euro.
-
Het was weer tijd voor de kapper. Een kapster, dit keer, maar dat was
niet echt zeker. Ze scheerde een stuk haar weg, pakte een spiegel en ik
moest aangeven waar ze stukken over had geslagen. (?) Ik keek even rond
of ik geen rood-wit gestreepte stok in de hoek zag staan...
- De hele streek (en in
het bijzonder San Cristobal) was in de jaren 90 één van de
brandhaarden, toen de Zapatista rebellen (google maar eens op, erg
interessante geschiedenis) de regering probeerde te dwarsbomen. Nog
steeds zijn het de boeren en de indígena bevolking die zich door de
Mexicaanse regering ernstig onderdrukt voelen.
- Het amber
museum is een avontuur op zich. Je kunt vele grote stukken van de
grondstof zien, een geleiachtige afscheiding van bomen, waardoor ook
insekten worden gevangen. Er zijn exemplaren van miljoenen jaren oud
gevonden.
Amber was het idee achter de Jurassic Park films. Stel je
maar eens voor dat een mug met dinosaurusbloed al die tijd in een brok amber vast
heeft gezeten en je hebt ineens dinosaurus DNA...
Mexico zat erop. Een heerlijke 5,5 week en het was weer tijd voor wat
nieuws. Ik heb toch steeds weer nieuwe uitdagingen nodig, en dat vind
ik eigenlijk wel prima. Guatemala, morgen, met een lange bustocht.
Spannend!