Isla Ometepe 15- 17 dec '09
Isla de Ometepe 15- 17 dec 2009
Panne
![Pech onderweg](/_images/images_user/Fotos Latijns Amerika/Nicaragua/SDC11513.JPG)
De bus bracht ons naar Rivas, tenminste dat was de bedoeling.
![Een bijzondere verschijning](/_images/images_user/Fotos Latijns Amerika/Nicaragua/SDC11518.JPG)
Door panne kregen we een andere bus en die zat propvol, dus we moesten staan. Deze bracht ons wél naar Rivas, daar pakte ik een andere bus, die bracht me naar San Jorge en daar pakte ik een ferrie naar het prachtige ´Isla de Ometepe´.
Een erg bijzondere plek, een eiland, ontstaan door twee vulkanen in het meer van Nicaragua. De grootste is ruim 1600 meter hoog en ze komen beide recht uit het meer, als in een sprookje.
Aan de rand van de vulkanen zijn een aantal dorpjes, waarvan Moyogalpa de enige is die echt de toeristenstroom kan verwerken. Ik nam een bed in het vreemde ´Hospedaje Central´, met een aantal bijzondere bewoners...
Brulaap
![Het enige transport wat tegen de berg op kan komen](/_images/images_user/Fotos Latijns Amerika/Nicaragua/SDC11563.JPG)
Het doel voor mij was een wandeling tegen de hoogste vulkaan op, naar de wolkengrens, waar de ´wolken-jungle´ een bijzondere bezienswaardigheid moest zijn.
![Klein, maar ze máken toch een lawaai!](/_images/images_user/Fotos Latijns Amerika/Nicaragua/SDC11616.JPG)
Ik had nog een kleine kater in de benen, want de avond ervoor had ik met een Australische en een Nieuw Zeelander lekker zitten pimpelen, maar om 6u ging de wekker.
Na een simpel ontbijt gingen we met vijf Nederlanders (toevallig bleken er vier Utrechters dezelfde tocht te hebben geboekt) en een gids richting Vulcan Concepción, de grootste vukaan van het eiland, waar we naar ongeveer 1000 meter zouden klimmen.
![Langs de lavastroom, die inmiddels helemaal hard is, de laatste uitbarsting was in de jaren vijftig](/_images/images_user/Fotos Latijns Amerika/Nicaragua/SDC11579.JPG)
En de tocht was taai, maar goed te doen. Met grote groepen brulapen vlakbij en ook twee capucijner- apen, maar die waren wat meer verlegen.
De Vulkaan was prachtig! Bij het hoogste punt groeien geen bomen meer, de wind is ongeveer 60 km per uur en de uitzichten zijn prachtig, zowel naar de vulkaan als naar het eiland toe. Echt een bijzonder spektakel...
![Uitzicht over het meer van Nicaragua](/_images/images_user/Fotos Latijns Amerika/Nicaragua/SDC11571.JPG)
We liepen de volledige weg terug naar Moyogalpa, waar het uitrusten was van de inspannende tocht. En een heerlijke douche!
De volgende morgen nam ik de vroege ferry naar het vaste land, want ik wilde weer een ander land gaan verkennen.