Afrika
Azië
Europa
Noord Amerika
Oceanië
Latijns Amerika
 
Harare 14- 17 mrt 2020
 
Van Mutare naar Harare kostte 3 euro voor 4u in de bus te mogen zitten. Je krijgt een stoel en dan begint weer het grote wachten. Dit lijkt in Zimbabwe toch weer anders te gaan dan in Mozambique, het is ronduit vechten om reizigers! Er gaan meer bussen tegelijkertijd en in plaats van eerst 1 bus vullen, dan pas de anderen, snijden ze elkaar af en schreeuwen ze tegen elkaar om elke passagier en een plekje vooraan bij het busstation. Echt bizar!
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ik nam een bed in het leuke Small World Guesthouse (zie rechts) en heb 2 dagen door de stad gebanjerd. Van bakkertje naar museum, van drukke markt en chaos op de straat naar een bioscoop en vooral lekker eten en gezellig babbelen.
 
 
Een bijzondere ontmoeting had ik nog in het nationaal archief. Eerst wist de bewaker (bij veel gebouwen staat een bewaker aan de poort) niet of er wel een museum was, maar een mevrouw zei dat er wel rondleidingen worden verzorgd.
Uiterst vriendelijk werd ik ontvangen en nadat ik door het inschrijven bij de poort heen was, mocht ik hetzelfde doen bij de receptie. Ik moest mijn paspoort inleveren, dan 10 Bond (25 eurocent) betalen op 1e verdieping, dan weer terug naar receptie, daar kreeg ik een badge en moest ik mijn tas inleveren. Wat een prachtige bureaucratie!
 
Daarna volgde een erg leuke rondleiding van ruim een uur van een zeer enthousiaste man, een echte wetenschapper. Hij vertelde ronduit, ook over de geschiedenis van de omliggende landen en we hebben ook de laatste nieuwtjes uit Europa gedeeld, over het voetballen, welteverstaan...
Zeer bijzonder...
 
Ik heb ook zeer genoten van alle kerken in Harare. Ik had de mazzel om hier op zondag te zijn en elke dienst is weer anders en uniek. Sommigen zaten met een groepje, helemaal in het wit, onder een boom en anderen in een flatje, boven een winkeltje. Toen ik bij een grote partytent kwam en even ging luisteren raakte ik ontroerd door de dienst zal, de hele gemeente was aan het bidden voor alle slachtoffers van Corona. Erg aandoenlijk!

Ik wilde graag het Great Zimbabwan Monument zien, oude ruïnes van een handelspost met de Arabieren (ik wist niet dat die zo ver zuidelijk zijn gekomen in Afrika... Ik had echter geen vervoer en kon geen slaapplaats vinden en wilde op de bonnefooi gaan. Onderweg naar het busstation voor een ticket hoorde ik op de radio dat er een eerste Corona- zieke was in Zuid- Afrika. Toen pas besefte ik hoe heftig het allemaal was en hoe kwetsbaar ook, als het zou gaan om weer thuis te komen.Wat als er geen Europeanen meer zouden worden toegelaten in Afrikaanse landen?

Terug in de guesthouse ben ik gaan bellen met Kenya Airways en met cheaptickets.nl, maar die namen niet op. Een jongen vertelde dat er een kantoor van Kenya Airways in Harare moest zijn en de volgende ochtend ben ik meteen daar naartoe gegaan. Ondertussen was al op nu.nl een bericht verschenen dat de EU overwoog om de grenzen en ook het luchtruim te sluiten, voor minimaal 1 maand...
Ik kon de eerste dagen niet terugvliegen, kreeg ik te horen, ténzij ik een heel nieuw ticket zou kopen én een ticket van Harare naar Johannesburg. Ik wilde naar huis, dus dat besluit was niet moeilijk. Zo geschiedde en dezelfde dag nog nam ik rond 7 uur ’s-Avonds de eerste vlucht. Deze ging van Harare naar Johannesburg met Fastjet en daarna met een tussenstop in Nairobi terug naar Amsterdam. Tot mijn verbazing waren beide toestellen half leeg (of half vol, mag ook), terwijl men had gezegd dat ik de laatste stoel had én daarvoor moest ik businessclass betalen!

Maar goed, ik was thuis en na een vreemd gevoel op een halfleeg Schiphol en een bijna lege trein zag ik Charlotte weer in Driebergen...

 
Haaaaaa, weer thuis...