De tocht naar Tambacounda was een erg bijzondere. In de vroege ochtend liep ik naar het busstation van Basse, maar ik dacht echt dat ik op de autosloop was beland. Echt bewonderenswaardig, wat ze hier allemaal nog aan de gang weten te houden...

Ik kocht een kaartje voor een 7-place Peugeot en toen was het een uur wachten. We vertrokken met het barrel met 4 mensen op de voorstoelen, 4 op de achterbank, 4 op de achter- achterbank en 1 op het dak! Het lijkt wel Wedden Dat! Onvoorstelbaar, dat die gebakjes niet instorten... Haha.

 

 

 

 

 

 

Maar de Afrikanen kunnen er zelf ook hard om lachen, vooral toen ik riep: Treize- place! (13 plaatsen)...

Ook de Engelsen en Australische waren inmiddels aangekomen en ook die lagen in een deuk.

 

Met 13 man op vrijdag de 13e de grens over naar Senegal? Is dat wel slim?

Ja, hoor, geen problemen verder gehad, behalve dat de Peugeot een stuk of 3 keer moest worden aangeduwd.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Al snel stond ik in Velingara. Daar nam ik een bushtaxi en al snel was ik in Tambacounda. In deze stad is niet veel te doen, behalve de nacht doorbrengen, zodat ik de volgende ochtend weer een frisse start kon maken richting Mali. Ik kon wel weer een keer geld pinnen en aangezien mijn reisgids aangaf dat je in Mali nergens kunt pinnen, nam ik flink wat geld op zak. Klein risico, want er is hier een erg lage criminaliteit...

 

Ik nam een bed in hotel Bloc Gadec en heb daar heerlijk geslapen, nadat ik wat heb geinternet en ergens een vaag stuk kip met lekkere Couscous heb gegeten...

 

En de volgende dag vroeg op, naar weer een nieuw land, ik kon niet wachten, Mali moet erg mooi zijn...