|
The Salvation Army
 In Kolkata (voormalig: Calcutta) kwam ik weer terecht in een hostel van The Salvation Army, het leger des heils. Het grote verschil met het hostel van het leger des heils in Mumbai is dat deze in Kolkata vooral gebruikt wordt voor onderdak voor de vele vrijwilligers die hier werken. In totaal zijn er 7 huizen waar de vrijwilligers kunnen werken, varrierend van huizen voor weeskinderen tot huizen voor polio- patienten en huizen voor terminale patienten. Ik heb een aantal keer met een paar vrijwilligers in het hostel zitten praten, en het is echt indrukwekkend om te horen wat zij doen voor de mensen in Kolkata.
Vooral Polio en Lepra zijn 2 ernstige ziekten die India nog steeds in de greep hebben. Veel mensen hebben geen geld om hun kinderen te laten inenten tegen Polio, dus veel mensen (vooral in de laagste kaste) zie je hier rondlopen met afwijkingen aan vooral armen en benen, de ellende is soms erg groot... Maar goed dat er organisaties zijn die hulp geven, de regering lijkt namelijk niet bij machte om iets te veranderen
 Er heerste een relaxte sfeer in de hostel, elke avond zat een grote groep mensen in de gezamelijke ruimte tv te kijken en te kletsen, soms met een pilsje erbij. De medewerkers zijn vriendelijk en het hostel bevind zich in het centrum van de stad. Een aanrader voor iedereen die naar Kolkata komt, ik heb het er in ieder geval ontzettend naar mijn zin gehad...
|
|
Moeder Theresa
Als je het hebt over Kolkata, heb je het over moeder Theresa... Moeder Theresa is in 1910 geboren in Servie (als Agnes Gonxha Bojaxhiu) en ze heeft zich al vroeg aangesloten bij een nonnenklooster in Ierland, vanwaar ze naar India uitgezonden is als lerares. In Calcutta heeft ze jaren gevochten tegen de armoede op straat, waardoor ze de bijnaam Saint of the gutters kreeg. In 1950 richtte ze The missionairies of Charity op en in 1979 kreeg ze de nobelprijs voor de vrede voor al het goede werk wat ze tot dan al verricht heeft.  5 september 1997 was een zwarte dag voor Kolkata, op deze dag stierf Moeder Theresa op 87 jarige leeftijd.
Maar naast het goede werk van moeder Theresa en The Salvation Army is er ook wel wat kritiek op het leger des heils. Vooral over het bekeren van mensen tijdens de opvang en het gebrek aan een beleid om de slechte situatie in Kolkata te verbeteren lees je hier en daar wel wat kritische stukken en hoor je ook medewerkers van andere organisaties hun kritiek uiten. Maar als ik dan in het hostel met een vrijwilligster van nog geen 20 spreek, en zij verteld dat haar werk die dag bestond uit het wassen en eten geven van mensen met polio, dan kan ik daar alleen maar respekt voor hebben...
Als je dan in kolkata bent moet je ook naar Het Moederhuis, het eerste opvangtehuis in Kolkata, opgericht door Moeder Theresa. Naast het bezoek aan het kleine museum in het gebouw, over het leven van moeder Theresa, is het vooral interessant vanwege het feit dat moeder Theresa daar begraven is en je de tombe kunt bekijken. Veel mensen komen daar de hele dag om te bidden en respekt te tonen voor The Saint of the Gutters. |
|
Oud en Nieuw
 Het hoogtepunt van deze week Kolkata was toch wel de nieuwjaarsnacht. Met een klein groepje zaten we al op tijd aan de drank, te kletsen en te wachten tot 00.00u. Patrick, een Rotterdammer, zat veel te snel te drinken en lag om 23.30u op bed, terwijl ik samen met een Spanjaard, Alexandro, naar Park street ben gelopen. Hier zou een groot feest plaatsvinden, had men ons verzekert en men had gelijk. De straten werden overspoeld met Indiers, het verkeer stond helemaal vast, mensen liepen over bumpers van de autos, er werd gezongen en gedanst en we werden door de straten door de menigte meegesleurd. Na een half uur waren we blij dat we de drukte konden ontsnappen, ook al was het prachtig om mee te maken, wat een gekkenhuis! Dit was overigens mijn eerste nieuwjaar zonder vuurwerk, dit word hier namelijk helemaal niet afgestoken...
Weer terug in de hostel hebben een paar mensen het nog tot 06.00u volgehouden, waarna alleen ik en Dunya, een Zwitserse (van Duitschen bloed) nog overbleven. Samen hebben we besloten om helemaal niet meer te gaan slapen en het werd nog een leuke dag. Eigenlijk moest ze s-middags vertrekken, maar met al mijn charmes heb ik haar kunnen overhalen om nog een dagje extra te blijven, kortom, een mooi begin van 2005...
|
|
Kolkata
 Kolkata is een erg mooie stad om te bezoeken met een aantal bezienswaardigheden waar je niet omheen kunt. Zo zijn er prachtige Britse coloniale gebouwen als het Victoria memorial: Een gigantisch marmeren gebouw, als monument opgericht voor Queen Victoria. En ook st. Pauls Cathedral is een bezoekje waard, een van de grootste kerken in India en ook in zeer goede staat. Daarnaast heb ik nog fort William bezocht en het Museum van India...
|
|
 Maar naast de indrukwekkende gebouwen heeft Kolkata ook een intrigerend verleden, vooral ook omdat het jaren de hoofdstad van India was. Dus naast het bezoek aan het huis van Moeder Theresa ben ik ook nog samen met Patrick naar het noorden van de stad gegaan met de metro om onder andere het prachtige Marble Palace te bezoeken (een gigantisch paleis volledig opgebouwd van marmer voor een rijke maharadja).
|
|
 Ook heb ik met een veerboot een tochtje gemaakt over de Hooghly rivier, heb ik een wandeling gemaakt over de beroemde Howrah brug en ben ik een aantal keer de weg kwijt geraakt in de New Market, een gigantisch overdekt en chaotisch winkelcentrum, waar dieren geslacht worden en toeristen gerold.
|
|
 Op 2 januari was in Kolkata een gigantische optocht te zien; elk jaar gaan alle Sikhs (zie verslag Amritsar) in India de straat op om de verjaardag van een van hun heilige leiders te vieren, de verjaardag is op 5 januari, maar de feesten beginnen al op 2 januari. In Kolkata dus met een optocht van een aantal kilometer, met versierde vrachtwagens, kleine wagens, grote en kleine loopgroepen en individuelen. De prijsuitreiking heb ik helaas gemist, maar het was een prachtig gezicht, al deze feestende, dansende en zingende mensen.
Om een lang verhaal niet nog langer te maken: Ik heb me deze 8 dagen geen seconde verveeld, en de stad was een aaneenschakeling van mooie ervaringen, en ik zou wederom willen zeggen, als je de kans hebt; pak het vliegtuig en breng een bezoek aan Kolkata, het is echt prachtig en indrukwekkend.
|
|
En verder:
 - Al jaren vieren we met de vriendenclub oud en nieuw. Voor mij was dit het eerste jaar dat ik het moest missen, maar ik had met 2 vrienden, Paul en Erik afgesproken om een vuurpijl naar elkaar toe te schieten, zodat ze elkaar onderweg tegen zouden komen... Ik kon hier geen vuurwerk vinden, maar Paul en Erik hebben zich absoluut aan de afspraak gehouden. Vrienden en vriendinnen, ik heb jullie gemist tijdens deze dagen, maar misschien volgend jaar beter...
- In het hostel logeren vele reizigers en vrijwilligers. Bijvoorbeeld een australier die daar al maanden woonde, genaamd John. Het was een wat vreemde man, en hij claimde achterna gezeten te worden door de CIA en was daardoor al Thailand en de Philipijnen uitgezet en nog wat andere landen. Ook heb ik, naast de mensen al genoemd wat opgetrokken met Bryce, half Maori, uit Nieuw Zeeland, een man die al de hele wereld heeft rondgereisd, en hij had ook wat goede tips voor Burma.
- Op oudjaarsavond hebben ze mijn mobiele telefoon uit mijn zak gejat en heb ik een paar dagen later de hele middag op het politiebureau gezeten om aangifte te doen. Ook hier is de massahysterie toegeslagen, achteraf leuk om eens van dichtbij te zien: de chaos in het Indische systeem oogt erg grappig.
|
|
Burma
Maar toen was het plots tijd om te vertrekken!!! Na bijna 2,5 maand India naar de volgende bestemming: Burma. Ik heb over het land tot nu toe alleen maar goeds gehoord, dus ik heb er weer veel zin in. De regering is, volgens vele bronnen (reisgids, Buitenlandse zaken, andere reizigers) een onderdrukkende dictatuur maar de mensen zijn volgens de andere reizigers heel vriendelijk en gastvrij. Ik kan waarschijnlijk niet internetten en geen mails lezen, maar als ik begin februari in Thailand ben, breng ik jullie weer op de hoogte...
|
|